1 T endo decorrido um ano, no tempo em que os reis saem ã guerra, Davi enviou Joabe, e com ele os seus servos e todo o Israel; e eles destruíram os amonitas, e sitiaram a Rabá. Porém Davi ficou em Jerusalem.

وَفي الرّبيعِ – وهْوَ الفَصلِ الّذي يَخْرُجُ فيهِ الملوكُ لِشَنِّ الحرُوبِ – أرسَلَ داوُدُ يُوآبَ وَضُبّاطَهُ وبَنِي إسْرائِيلَ جَمِيعاً لِيُدَمَّروا العَمُّونِيِّينَ. وحاصَرَ يُوآبُ عاصِمَتَهُم رَبَّةَ. أمّا داوُدَ فَبَقِيَ فِي مَدينَةِ القُدْسِ.

2 O ra, aconteceu que, numa tarde, Davi se levantou do seu leito e se pôs a passear no terraço da casa real; e do terraço viu uma mulher que se estava lavando; e era esta mulher mui formosa ã vista.

وَفِي المَساءِ، نَهَضَ مِنْ سَريرِهِ وَذَهَبَ يَمْشِي فَوْقَ سَطْحِ مَنْزِلِ الملِكِ وَفيما هُوَ هُناكَ، رأى امْرأةً تَسْتَحِمُّ، وكانَتْ جَميلَةً جداً.

3 T endo Davi enviado a indagar a respeito daquela mulher, disseram-lhe: Porventura não é Bate-Seba, filha de Eliã, mulher de Urias, o heteu?

فَاسْتَدْعى داود ضُبّاطَهُ وسألَهُم مَنْ تَكونُ هَذِهِ المَرْأةُ. فأجابَهُ أحَدُهُم: «تِلْكَ المَرْأةُ هيَ بَثْشَبَعُ بِنتُ ألِيعامَ. إنَّها زَوْجَةُ أُورِيّا الحِثّي.»

4 E ntão Davi mandou mensageiros para trazê-la; e ela veio a ele, e ele se deitou com ela (pois já estava purificada da sua imundícia); depois ela voltou para sua casa.

فأرْسَلَ داوُدُ رُسلاً يُحْضِرُونَها إليهِ. وَلمّا أتَتْ عاشَرَها، ثُمَّ عادَتْ إلَى بيتِها. وَكانَتْ قَدِ اغْتَسَلَتْ لِلتَّوِّ مِنْ حَيضِها.

5 A mulher concebeu; e mandou dizer a Davi: Estou grávida.

فَحَبِلَتْ المَرأةُ، وَأرْسَلَتْ من يُخبِرُ داوُدَ قَدْ حَبِلَتْ. داود يحاوِلُ إخْفاءَ خَطيَّتِه

6 E ntão Davi mandou dizer a Joabe: Envia-me Urias, o heteu. E Joabe o enviou a Davi.

فَأرْسَلَ داوُدُ إلَى يُوآبَ رِسالَةً قالَ فِيها: «أرْسِلْ إليَّ أُورِيّا الحِثّي.» وَهَكَذا فَعَلَ يوآبُ.

7 V indo, pois, Urias a Davi, este lhe perguntou como passava Joabe, e como estava o povo, e como ia a guerra.

فَجاءَ أورِيّا إلَى داوُدَ فَكَلَّمَهُ. وَسَألَهُ داوُدُ عَنْ حالِ يوآبَ وَالجُنُودِ وَالْحَرْبِ.

8 D epois disse Davi a Urias: Desce a tua casa, e lava os teus pés. E, saindo Urias da casa real, logo foi mandado após ele um presente do rei.

ثُمَّ قالَ لَهُ: «اذْهَبْ إلَى بَيتِكَ وَاسْتَرِحْ.» فَغادَرَ أُوريّا مَنْزِلَ المَلِكِ، وَأرْسَلَ لَهُ هذا الأخيرُ هَدِيَّةً.

9 M as Urias dormiu ã porta da casa real, com todos os servos do seu senhor, e não desceu a sua casa.

لَكِنَّ أوريا لَمْ يَذْهَبْ إلَى دارِهِ، بَلْ نامَ خارِجَ بابِ مَنزِلِ المَلِكِ. نامَ هُناكَ كسائِرِ خُدّام الملِكِ.

10 E o contaram a Davi, dizendo: Urias não desceu a sua casa. Então perguntou Davi a Urias: Não vens tu duma jornada? por que não desceste a tua casa?

فأخبَرَ هَؤلاءِ داوُدَ بقَولِهِم: «لَمْ يَذْهَبْ أُورِيّا إلَى بَيتِهِ.» فقالَ داودُ لأُورِيّا: «جِئْتَ مِنْ رِحلَةٍ طويلةٍ، فَلِمَ لَمْ تذهَبْ إلَى بَيتِكَ؟»

11 R espondeu Urias a Davi: A arca, e Israel, e Judá estão em tendas; e Joabe, meu senhor, e os servos de meu senhor estão acampados ao relento; e entrarei eu na minha casa, para comer e beber, e para me deitar com minha mulher? Como vives tu, e como vive a tua alma, não farei tal coisa.

فَقالَ أُورِيّا: «الصُّنْدُوقُ المُقَدَّسُ وَجُنودُ إسْرائِيلَ ويَهُوَّذا يَنامُونَ في الخِيامِ. وَسيِّدي يوآبُ وضُبّاطُ مَولايَ المَلِكِ في خيامِهِم فِي الحقولِ. فَكَيفَ أذهَبُ إلَى بيتي لأشْرَبَ وَأُعاشِرَ زَوجَتي؟» أُقْسِمُ بِحَياتِكَ وَنَفْسِكَ، لا أفْعَلَ أمْراً كَهَذا!

12 E ntão disse Davi a Urias: Fica ainda hoje aqui, e amanhã te despedirei. Urias, pois, ficou em Jerusalém aquele dia e o seguinte.

فقالَ داوُدُ لأُورِيّا: «ابْقَ هُنا اليَوْمَ، وغداً أُرْجِعْك إلَى المَعْرَكَةِ.» في ذَلِكَ اليَوْمِ، بَقِيَ أُورِيّا في مَدينَةِ القُدْسِ حَتَّى صَباحِ اليَوْمِ التّالي.

13 E Davi o convidou a comer e a beber na sua presença, e o embebedou; e ã tarde saiu Urias a deitar-se na sua cama com os servos de seu senhor, porém não desceu a sua casa.

ثُمَّ أرْسَلَ داوُدُ في طَلَبِهِ، فأكَلَ مَعَهُ وشرِبَ حَتَّى ثَمِلَ أُورِيّا، لَكِنَّهُ لمْ يَذْهَبْ إلَى بيتِهِ في ذاكَ المَساءِ أيْضاً، بَلْ نامَ عِنْدَ خُدّامِ الملِكِ بالْقُرْبِ مِنْ بابِ الملِكِ. داوُدُ يُخَطَّطُ لِمَوْتِ أُورِيّا

14 P ela manhã Davi escreveu uma carta a Joabe, e mandou-lha por mão de Urias.

فِي صَباحِ اليَوْمِ التّالِي، كَتَبَ داوُدُ إلَى يُوآبَ رِسالَةً بَعَثَ بِها مع أُورِيّا.

15 E screveu na carta: Ponde Urias na frente onde for mais renhida a peleja, e retirai-vos dele, para que seja ferido e morra.

وقَدْ جاءَ فيها: «ضَعْ أُورِيّا عندَ الخُطُوطِ الأمامِيَّة عِنْدما تَكُونُ المَعْرَكةُ في أشَدِّها، ثُمَّ تَراجَعُوا، وَلْيُقْتَلْ هُوَ في المَعْركَةِ.»

16 E nquanto Joabe sitiava a cidade, pôs Urias no lugar onde sabia que havia homens valentes.

وَراقَبَ يُوآبُ المَدينَةَ وَحَدَّدَ موقِع العَمُّونِيِّينَ الأكثرَ شَجاعَةً وَقُوَّةً. وَاخْتارَ أُورِيّا لِكَي يَذْهَبَ إلَى ذاكَ المَوقِعِ.

17 Q uando os homens da cidade saíram e pelejaram contra Joabe, caíram alguns do povo, isto é, dos servos de Davi; morreu também Urias, o heteu.

ثُمَّ خَرَجَ رِجالُ المدينَةِ لِمُحارَبَةِ يُوآبَ، فَقُتِلَ بَعْضُ رِجالِ داوُدَ وَكانَ أُورِيّا الحثِّي واحِداً مِنْهُم.

18 E ntão Joabe mandou dizer a Davi tudo o que sucedera na peleja;

وَأرْسَلَ يُوآبُ إلَى داوُدَ رسُولاً يُخبِرُهُ بِما حَصَلَ في المَعْرَكَةِ.

19 e deu ordem ao mensageiro, dizendo: Quando tiveres acabado de contar ao rei tudo o que sucedeu nesta peleja,

وَقالَ لِلرَّسُولِ: «بَعدَ أنْ تُخبِرَ المَلِكَ بِأخبارِ المَعرَكَةِ،

20 c aso o rei se encolerize, e te diga: Por que vos chegastes tão perto da cidade a pelejar. Não sabíeis vós que haviam de atirar do muro?

رُبَّما يَغضَبُ الملِكُ وَيسَألُ: ‹لِمَ اقترَبَ جَيشُ يوآب إلَى هذا الحَدِّ من المدينةِ للقتال؟ ألا يَعرِفُ أنَّ فَوْقَ الأسْوارِ مَنْ يُطلِقونَ السِّهامَ؟

21 Q uem matou a Abimeleque, filho de Jerubesete? Não foi uma mulher que lançou sobre ele, do alto do muro, a pedra superior dum moinho, de modo que morreu em Tebez? Por que chegastes tão perto do muro? Então dirás: Também morreu teu servo Urias, o heteu.

مَنْ قَتَلَ أبيمالِكَ بنَ يَرُبُّوشَثَ؟ أما قَتَلَتْهُ امْرأةٌ بِحَجَرِ رَحَىً ألقَتَهُ مِنْ فَوقِ السُّورِ، فَماتَ في تاباص؟ فلِمَ اقْتَرَبَ مِنَ الأسْوارِ؟› فَقُلْ لَهُ: ‹ماتَ أيضاً ضابِطُكَ أُورِيّا الحِثِّيِّ!›»

22 P artiu, pois, o mensageiro e, tendo chegado, referiu a Davi tudo o que Joabe lhe ordenara.

فَدَخَلَ الرّسولُ وَأخْبَرَ داوُدَ بِكُلِّ ما طَلَبَ مِنْهُ يوآب قولَهُ.

23 D isse o mensageiro a Davi: Os homens ganharam uma vantagem sobre nós, e sairam contra nos ao campo; porém nos os repelimos até a entrada da porta.

قالَ الرّسولُ لِداوُدَ: «هاجَمَنا رِجالُ عَمُّونَ فِي الحَقلِ وَكادُوا أنْ يَتَغَلَّبُوا عَلَينا، فحاربْناهُم وَطارَدْناهُم حَتَّى بوّابَةِ المدينةِ.

24 E ntão os flecheiros atiraram contra os teus servos desde o alto do muro, e morreram alguns servos do rei; e também morreu o teu servo Urias, o heteu.

وهُناكَ، رَمَى الرِّجالُ مِنْ فَوْقَ أسْوارِ المَدينَةِ السِّهامَ عَلَى رِجالِكَ. فَقُتِلَ بَعْضُ رِجالِكَ يا مَولايَ المَلِكُ، وكَذَلِكَ قُتِلَ خادِمُكَ أُورِيّا الحِثّيُّ.»

25 D isse Davi ao mensageiro: Assim dirás a Joabe: Não te preocupes com isso, pois a espada tanto devora este como aquele; aperta a tua peleja contra a cidade, e a derrota. Encoraja-o tu assim.

فقالَ داوُدُ للرَّسولِ: «انْقُلْ هذِهِ الرِّسالَةَ إلَى يوآبَ قُلْ لَهُ: ‹لا تَشْعُرَ باسْتِياءٍ بِسَبَبِ ما حَصَلَ. فَالسَّيفُ يقْتُلُ بلا تَمييزٍ. فَلْتَشُنَّ هُجوماً أقوى عَلَى رَبَّةَ، وَسَتَنْتَصرُ.› شَجِّعْ يوآبَ بِهذِه الكَلِماتِ.» داود يتزوَّجُ مِنْ بَثْشَبَع

26 O uvindo, pois, a mulher de Urias que seu marido era morto, o chorou.

وَبَلَغَ إلَى مَسامِعِ بَثْشَبَعَ خبرُ وَفاةِ زَوْجِها أُورِيّا، فَبَكَتْهُ.

27 E , passado o tempo do luto, mandou Davi recolhê-la a sua casa: e ela lhe foi por mulher, e lhe deu um filho. Mas isto que Davi fez desagradou ao Senhor.

وبَعْدَ أنِ انْقَضَتْ فَتْرَةُ حِدادِها، أرْسَلَ داوُدُ خُدّاماً يُحضِرونَها إلَى بَيتِهِ فأصْبحَتْ زوجَتَهُ وولدَتْ لهُ ابْناً. لَكِنَّ هذا الأمَرَ السَّيِّئَ الّذي اقْتَرَفَهُ داوُدُ لَمْ يُرْضِ اللهَ.