1 М ожет показаться, что мы начинаем хвалить самих себя. Но разве нуждаемся мы в рекомендательных письмах для вас или же от вас, как в этом нуждаются другие?
E timata ana ano ranei matou te whakapai ki a matou ano? e pera ana ranei me etahi atu, e mea ana matou ki etahi pukapuka whakapai ma matou ki a koutou, ma koutou ranei ki a matou?
2 В ы сами – наше письмо: письмо, записанное в наших сердцах, известное и читаемое всеми людьми.
Ko koutou ta matou pukapuka, he mea tuhituhi ki o matou ngakau, e kitea ana, e korerotia ana e nga tangata katoa:
3 В се видят, что вы письмо Христа, написанное в результате нашего служения не чернилами, а Духом живого Бога, и не на каменных плитках, а в человеческих сердцах.
Kua marama na hoki, ko koutou he pukapuka na te Karaiti, he mea minita na matou, ehara i te mea tuhituhi ki te mangumangu, engari ki te Wairua o te Atua ora; he teka ki nga papa kohatu, engari ki runga ki nga papa kikokiko o te ngakau.
4 Т акую уверенность мы имеем через Христа перед Богом.
Ko tenei tu whakaaro o matou u tonu ki ta te Atua, he mea na te Karaiti:
5 И не потому, что у нас самих есть нечто особенное, некая заслуга; наши способности исключительно от Бога.
He teka kei a matou ake te tikanga mo te whakaaro ki tetahi aha, me te mea na matou ake ano; engari na te Atua matou i whai tikanga ai;
6 О н наделил нас способностью быть служителями нового завета. Данный завет – это не писаный Закон, нет, но оно от Духа. Ведь буква убивает, а Дух дает жизнь.
Nana hoki matou i tau ai hei minita mo te kawenata hou; he teka no te reta, engari no te wairua: he whakamate hoki ta te reta, he whakaora ia ta te wairua.
7 В спомните служение высеченному буквами на камнях Закону, которое принесло смерть. Оно было учреждено в такой славе, что израильтяне не могли смотреть на сияющее лицо Моисея, хотя это сияние постепенно затухало. Если это служение пришло в такой славе,
Na, mehemea te minitatanga o te mate i tuhituhia nei, i whaoa nei ki nga kohatu, i puta kororia mai, i kore ai e taea e nga tama a Iharaira te titiro matatau atu ki te mata o Mohi i te kororia o tona mata; he kororia ia e memeha ana:
8 т о разве не будет еще славнее служение Духа?
E kore ianei e nui noa atu te kororia o te minitatanga o te wairua?
9 Е сли служение, которое осуждает человека, было окружено такой славой, то насколько же большей славой наделено служение, несущее человеку оправдание!
Na, mehemea te minitatanga o te whakatau he he kororia, heoi hira rawa atu te kororia o te minitatanga o te tika.
10 Т о, что было окружено славой тогда, кажется уже не таким славным по сравнению с гораздо большей славой.
He pono hoki, kahore te mea i whakakororiatia i whai kororia i tenei wahi, ara na te kororia e hira rawa nei.
11 И если временное было окружено славой, то насколько же славнее будет вечное!
Mehemea hoki he kororia to te mea e memeha ana, nui noa atu te kororia o te mea pumau.
12 И так, мы имеем такую надежду, которая вселяет в нас смелость,
Na, i a matou ka tumanako nei ki tenei, nui atu to matou maia ki te korero:
13 и мы не закрываем свои лица, как это делал Моисей, чтобы израильтяне не смотрели на угасание той славы.
Kahore ano e pera me Mohi i maka nei i te hipoki ki tona mata, kei titiro matatau atu nga tama a Iharaira ki te tukunga iho o te mea e memeha haere ana:
14 Н о их умы закрыты и до сих пор, ведь когда они читают Ветхий Завет, это покрывало остается неснятым, потому что оно может быть снято только Христом.
Otira i whakapakeketia o ratou hinengaro: no te mea taea noatia mai tenei ra i te korerotanga o te kawenata tawhito e mau tonu ana taua hipoki ra ano, kahore ano i hurahia; i roto ia i a te Karaiti ka whakakahoretia.
15 П о сегодняшний день, когда читаются книги Моисея, сердца их закрыты покрывалом.
Na, tae noa mai ki tenei ra, ki te korerotia a Mohi, e takoto ana he hipoki ki runga i to ratou ngakau.
16 Н о когда человек обращается к Господу, покрывало снимается.
Na, kia huri ki te Ariki, ka tangohia te hipoki.
17 Г осподь – это Дух, и всюду, где обитает Дух Господа, – там свобода!
Na, ko te Ariki, ko te Wairua ia; ko te wahi i noho ai te Wairua o te Ariki, kei reira te tikanga herekore.
18 И мы все с открытыми лицами видим, как в зеркале, сияние славы Господа и изменяемся, становясь все больше похожими на Него. Его слава в нас все возрастает, ведь она исходит от Самого Господа, а Он есть Дух!
Ko tatou katoa ia kahore he hipoki mo te mata, e whakaahua ana i te kororia o te Atua, ano kei roto i te whakaata, a e whakaputaia ketia ana kia rite ki taua ahua ano, he kororia hono iho ki te kororia, i runga i ta te Wairua o te Ariki.