1 И ма зло, което видях под слънцето, И е тежко върху човеците:

C'è un altro male che ho visto sotto il sole e che è diffuso fra gli uomini:

2 Ч овек, на когото Бог дава богатство и имот и почест, Така щото душата му не се лишава от нищо що би пожелал, На когото, обаче, Бог не дава власт да яде от тях, Но чужденец ги яде. Това е суета и лоша болест.

uno a cui DIO ha dato ricchezze, beni e gloria, e non gli manca nulla di tutto ciò che può desiderare, ma DIO non gli concede di poterne godere; ma ne gode un estraneo. Questo è vanità e un grande male.

3 А ко роди човек сто чада, И живее много години, Така щото дните на годините му да станат много, А душата му <да> не се насити с благо, И още той не приема <прилично> погребение, - Казвам, че пометничето е по-щастливо от него;

Se uno generasse cento figli e vivesse molti anni e molti fossero i giorni dei suoi anni ma la sua anima non si sazia di beni e non ha neppure sepoltura, io dico che un aborto è piú felice di lui;

4 З ащото то е дошло в нищожество, и отива в тъмнина, И името му се покрива с тъмнина;

poiché è venuto invano e se ne va nelle tenebre, e il suo nome è coperto di tenebre.

5 П ри туй, то не е видяло слънцето, и не е познало <нищо>, - По-добре е на него, отколкото на онзи.

Anche se non ha visto né conosciuto il sole, tuttavia ha piú riposo dell'altro.

6 Д ори два пъти по хиляда години, ако би живял някой, и не види добро, Не отиват ли те всички в едно място?

Sí, anche se dovesse vivere due volte mille anni, senza però godere dei suoi beni. Non vanno tutti a finire nello stesso luogo?

7 В сичкият труд на човека е за устата му; Душата обаче не се насища.

Tutta la fatica dell'uomo è per la sua bocca, tuttavia il suo appetito non si sazia mai.

8 З ащото какво предимство има мъдрият над безумния? Или какво <предимство> има сиромахът, който умее как да се обхожда пред живите?

Quale vantaggio ha il saggio sopra lo stolto? Quale vantaggio ha il povero se sa come camminare davanti ai viventi?

9 П о-добре е да гледаш< нещо> с очите <си>, Отколкото да блуждаеш с желанието< си>. И това е суета и гонене на вятър.

E' meglio vedere con gli occhi che vagare con il desiderio. Anche questo è vanità e un cercare di afferrare il vento.

10 В сяко нещо, което е съществувало, вече си е получило името; И известно е, че оня, <чието име> е Човек {Или: Адам, т.е., Червеникав (направен от червена пръст)}, Не може да се състезава с по-силния от него.

Ciò che è, è già stato chiamato da tempo per nome e si sa che cos'è l'uomo e che non può contendere con chi è piú forte di lui.

11 П онеже има много неща, които умножават суетата, То каква полза за човека?

Poiché ci sono molte cose che aumentano la vanità, quale vantaggio ne ha l'uomo?

12 З ащото кой знае кое <е> добро за човека В живота, във всичките дни на суетния му живот; Който минава като сянка? Понеже кой ще извести на човека Какво ще бъде подир него под слънцето?

Chi conosce infatti ciò che è buono per l'uomo in questa vita, durante tutti i giorni della sua vita vana che egli trascorre come un'ombra? Chi sa dire all'uomo cosa avverrà dopo di lui sotto il sole?