1 R abbiyow, baryootankayga maqal, Qayladayduna ha ku soo gaadho.
(101-1) ^^Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою.^^ (101-2) Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
2 W ejigaaga ha iga qarin maalinta aan dhibaataysnahay, Dhegta ii dhig, Oo maalinta aan ku baryo, dhaqso iigu soo jawaab.
(101-3) Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони ко мне ухо Твое; в день,, скоро услышь меня;
3 W aayo, maalmahaygu waxay u dhammaadaan sida qiiq oo kale, Oo lafahayguna waxay u gubtaan sida qori ololaya oo kale.
(101-4) ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
4 W adnahayga wax baa lagu dhuftay, sida caws oo kalena wuu engegay, Waayo, waan iska illoobaa inaan kibistayda cuno.
(101-5) сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
5 C odkii taahiddayda daraaddiis Ayaa lafahaygu jidhkayga ku dhegaan.
(101-6) от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
6 A nigu waxaan la mid ahay haad cantalyaa ah oo cidlada joogta, Oo waxaan la mid noqday haad guumays ah oo lamadegaanka dhex joogta.
(101-7) Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
7 W aan soo jeedaa, oo waxaan noqday Sidii shimbir yar oo keligeed guri dhaladiis saaran.
(101-8) не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
8 M aalinta oo dhan cadaawayaashaydu way i caayaan, Oo kuwa ii cadhaysanuna magacaygay ku caytamaan.
(101-9) Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
9 W aayo, dambas baan u cunay sidii kibis oo kale, Oo cabniinkaygiina waxaan ku darsaday ilmadaydii.
(101-10) Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
10 S ababtuna waa dhirifkaagii iyo cadhadaadii aawadood, Waayo, kor baad ii qaadday, dabadeedna waad i xoortay.
(101-11) от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
11 C imrigaygu waa sida hoos sii libdhaya, Oo waxaan u engegay sida caws oo kale.
(101-12) Дни мои--как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
12 L aakiinse Rabbiyow, adigu weligaaba waad sii jiri doontaa, Oo waa lagu sii xusuusan doonaa ka ab ka ab.
(101-13) Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
13 W aad sara joogsan doontaa, oo Siyoon baad u naxariisan doontaa, Waayo, waa wakhtiga iyada loo jixinjixo, haah, oo wakhtigii la ballamay waa yimid.
(101-14) Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, --ибо пришло время;
14 W aayo, addoommadaadu waxay u bogaan dhagaxyadeeda, Oo waxay u jixinjixaan ciiddeeda.
(101-15) ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
15 H addaba quruumuhu waxay ka cabsan doonaan magaca Rabbiga, Boqorrada dunida oo dhammuna ammaantaada,
(101-16) И убоятся народы имени Господня, и все цари земные--славы Твоей.
16 W aayo, Rabbigu wuxuu dhisay Siyoon, Oo wuxuu ka dhex muuqday ammaantiisii,
(101-17) Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
17 W uxuu u fiirsaday kuwa dan daraysan tukashadoodii, Oo baryadoodiina ma uu quudhsan.
(101-18) призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
18 T an waxaa loo qori doonaa farcanka soo socda, Oo dad la abuuri doono ayaa Rabbiga ammaani doona.
(101-19) Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущее восхвалит Господа,
19 W aayo, isagu wuxuu wax ka soo fiiriyey meeshiisa sare oo quduuska ah, Rabbigu dhulkuu ka soo eegay samada,
(101-20) ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрел Господь на землю,
20 I nuu maqlo taaha maxbuuska, Iyo inuu sii daayo kuwa dilka lagu xukumay,
(101-21) чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
21 S i dadku magaca Rabbiga uga sheego Siyoon dhexdeeda, Ammaantiisana Yeruusaalem dhexdeeda,
(101-22) дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его--в Иерусалиме,
22 M arkii dadyowgu isu soo wada ururaan, Iyo xataa boqortooyooyinkuba, inay Rabbiga u adeegaan aawadeed.
(101-23) когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
23 I sagu xooggayguu ku dhex dhimay jidka, Oo cimrigaygiina wuu gaabiyey.
(101-24) Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
24 A nigu waxaan idhi, Ilaahayow, ha i sii qaadin cimrigayga oo badh ah, Sannadahaagu waxay sii waaraan tan iyo ka ab ka ab.
(101-25) Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твои лета в роды родов.
25 W aa hore ayaad aasaaska dhulka dhigtay, Samooyinkuna waa shuqulkii gacmahaaga.
(101-26) В начале Ты, основал землю, и небеса--дело Твоих рук;
26 I yagu way baabbi'i doonaan, adiguse waad sii waari doontaa, Haah, oo kulligood waxay u duugoobi doonaan sida dhar oo kale, Oo waxaad iyaga u beddeli doontaa sida maro oo kale, wayna beddelmi doonaan,
(101-27) они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и, как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
27 L aakiinse adigu isku si uun baad tahay had iyo goorba, Oo sannadahaaguna ma idlaan doonaan.
(101-28) но Ты--тот же, и лета Твои не кончатся.
28 C arruurta addoommadaadu way sii jiri doonaan, Oo farcankooduna hortaaday ku xoogaysan doonaan.
(101-29) Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.