1 ¿ No es acaso la vida del hombre una lucha sobre la tierra, y sus días como los días del jornalero?
He teka ranei kua takoto he pakanga mo te tangata i runga i te whenua, he rite ano ona ra ki nga ra o te kaimahi?
2 C omo el siervo suspira por la sombra o como el jornalero espera el salario de su trabajo,
E rite ana ki te pononga, e matenui nei ki te atarangi, ki te kaimahi, e tumanako nei ki te utu mo tana mahi;
3 a sí yo he recibido meses de desengaño y noches de sufrimiento me tocaron en suerte.
Koia toku rite, ka whiwhi nei ki nga marama horihori, a he mauiui nga po kua whakaritea moku.
4 C uando estoy acostado, digo: “¿Cuándo me levantaré?” Mas la noche es larga y estoy lleno de inquietudes hasta el alba.
Ka takoto ahau, ka mea ahau, A hea ahau ara ai? he roa ia te po; heoi ka tahurihuri kau ahau a ao noa.
5 M i carne está vestida de gusanos y costras de polvo; mi piel hendida y abierta, supura.
Ko te kakahu mo oku kikokiko he kutukutu, he pokuru oneone; ka kukuti toku kiri, a ka ngatata ano.
6 M is días corren más veloces que la lanzadera del tejedor, y perecen sin esperanza.
Ko oku ra hohoro atu i te rakau a te kaiwhatu; pau ake, te ai he tumanakohanga atu.
7 » Acuérdate de que mi vida es un soplo y de que mis ojos no volverán a ver el bien.
Kia mahara he hau oku ra; heoi ano kitenga o toku kanohi i te pai.
8 L os ojos de quienes me ven, no me verán más. Y tú fijarás tus ojos en mí, pero ya no seré.
Ko te kanohi o te tangata e kite ana i ahau, heoi ano tona tirohanga mai ki ahau: kei runga i ahau ou kanohi, heoi kahore iho ahau.
9 C omo nube que se desvanece y pasa, así el que desciende al seol no subirá de allí;
Memeha atu te kapua, ngaro atu: he pera ano te tangata e haere ana ki te urupa; e kore e hoki ake.
10 n o volverá más a su casa, ni su lugar volverá a reconocerlo.
E kore ia e hoki mai ano ki tona whare, e kore ano tona wahi e mahara ki a ia i muri.
11 » Por tanto, no refrenaré mi boca, sino que hablaré en la angustia de mi espíritu y me quejaré en la amargura de mi alma.
Na e kore e kaiponuhia e ahau toku mangai; ka korero ahau i toku wairua e mamae nei; ka tangi i te kawa i toku ngakau.
12 ¿ Acaso soy yo el mar, o un monstruo marino, para que me pongas vigilancia?
He moana ranei ahau, he tohora, i mea ai koe i te kaitirotiro moku/
13 C uando digo: “Mi lecho me consolará, mi cama aliviará mis quejas”,
Ki te mea ahau, kei toku moenga ahau te marie ai, ma toku takotoranga e whakamama taku tangi;
14 e ntonces me atemorizas con sueños y me aterras con visiones.
Na ka whakahaehaetia ahau e koe ki nga moe, ka whakawehia ahau ki nga mea e whakakitea mai.
15 P or eso tuve por mejor ser estrangulado, y quise la muerte más que a mis huesos.
A ki ta toku wairua he pai te tarona; pai ake te mate i enei wheua oku.
16 ¡ Aborrezco mi vida! No he de vivir para siempre; ¡déjame, pues, ya que mis días sólo son vanidad!
E whakarihariha ana ahau ki toku ora; kahore oku hiahia kia ora tonu ahau: waiho noa iho ahau, he mea teka noa hoki oku ra.
17 ¿ Qué es el hombre para que lo engrandezcas, para que pongas en él tu corazón
He aha te tangata, i whakanuia ai e koe? i anga ai tou ngakau ki a ia?
18 y lo visites todas las mañanas, y a cada momento lo pruebes?
I titiro ai koe i a ia i tenei ata, i tenei ata, i honohono ai tau whakamatautau i a ia?
19 ¿ Cuándo apartarás de mí tu mirada y me soltarás para tragar siquiera mi saliva?
Kia pehea ake te roa ou kahore nei e tahuri atu i ahau, oku kahore nei e waiho noa iho e koe, kia horomia ai toku huware?
20 A unque haya pecado, ¿qué mal puedo hacerte a ti, Guarda de los hombres? ¿Por qué me pones por blanco tuyo, hasta convertirme en una carga para mí mismo?
Mehemea kua hara ahau, kia aha atu ahau ki a koe, e te kaitiaki o nga tangata? he aha ahau i waiho ai e koe hei patunga mau i taimaha iho ai ahau ki ahau ano.
21 ¿ Y por qué no borras mi rebelión y perdonas mi iniquidad? Pues pronto dormiré en el polvo, y aunque me busques temprano, no existiré.»
He aha koe te whakarere noa ai i toku he, te whakapahemo ai i toku kino? Akuanei hoki ahau moe ai ki te puehu, a ka ata rapu koe i ahau, otiia kahore noa iho ahau.