Job 23 ~ Job 23

picture

1 R espondió Job y dijo:

Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,

2 « Hoy también hablaré con amargura, porque es más grave mi llaga que mi gemido.

I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.

3 ¡ Quién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su morada,

Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!

4 e xpondría mi causa delante de él y llenaría mi boca de argumentos.

Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.

5 Y o sabría lo que él me respondiese y entendería lo que me dijera.

Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.

6 ¿ Contendería conmigo con la grandeza de fuerza? ¡No, sino que él me atendería!

E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.

7 A llí el justo razonaría con él y yo escaparía para siempre de mi juez.

Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.

8 » Si me dirijo al oriente, no lo encuentro; si al occidente, no lo descubro.

Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:

9 S i él muestra su poder en el norte, yo no lo veo; ni tampoco lo veo si se oculta en el sur.

Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.

10 M as él conoce mi camino: si me prueba, saldré como el oro.

Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.

11 M is pies han seguido sus pisadas; permanecí en su camino, sin apartarme de él.

Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.

12 N unca me separé del mandamiento de sus labios, sino que guardé las palabras de su boca más que mi comida.

Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.

13 » Pero si él decide una cosa, ¿quién lo hará cambiar? Lo que desea, lo realiza.

Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.

14 É l, pues, llevará a término lo que ha decidido en cuanto a mí, y muchas cosas semejantes que tiene en su propósito.

E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.

15 P or eso, me espanto en su presencia; cuando lo considero, tiemblo a causa de él.

Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.

16 D ios ha enervado mi corazón; me ha aterrado el Omnipotente.

Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.

17 ¿ Por qué no fui aniquilado por las tinieblas? ¿Por qué no fue cubierto por la oscuridad mi rostro?

Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.