1 R espondió Job y dijo:
Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,
2 « Hoy también hablaré con amargura, porque es más grave mi llaga que mi gemido.
I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.
3 ¡ Quién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su morada,
Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!
4 e xpondría mi causa delante de él y llenaría mi boca de argumentos.
Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.
5 Y o sabría lo que él me respondiese y entendería lo que me dijera.
Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.
6 ¿ Contendería conmigo con la grandeza de fuerza? ¡No, sino que él me atendería!
E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.
7 A llí el justo razonaría con él y yo escaparía para siempre de mi juez.
Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.
8 » Si me dirijo al oriente, no lo encuentro; si al occidente, no lo descubro.
Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:
9 S i él muestra su poder en el norte, yo no lo veo; ni tampoco lo veo si se oculta en el sur.
Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.
10 M as él conoce mi camino: si me prueba, saldré como el oro.
Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.
11 M is pies han seguido sus pisadas; permanecí en su camino, sin apartarme de él.
Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.
12 N unca me separé del mandamiento de sus labios, sino que guardé las palabras de su boca más que mi comida.
Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.
13 » Pero si él decide una cosa, ¿quién lo hará cambiar? Lo que desea, lo realiza.
Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.
14 É l, pues, llevará a término lo que ha decidido en cuanto a mí, y muchas cosas semejantes que tiene en su propósito.
E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.
15 P or eso, me espanto en su presencia; cuando lo considero, tiemblo a causa de él.
Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.
16 D ios ha enervado mi corazón; me ha aterrado el Omnipotente.
Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.
17 ¿ Por qué no fui aniquilado por las tinieblas? ¿Por qué no fue cubierto por la oscuridad mi rostro?
Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.