Job 23 ~ Job 23

picture

1 R espondió Job, y dijo:

Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,

2 H oy también hablaré con amargura; Porque es más grave mi llaga que mi gemido.

I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.

3 Q uién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su silla.

Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!

4 E xpondría mi causa delante de él, Y llenaría mi boca de argumentos.

Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.

5 Y o sabría lo que él me respondiese, Y entendería lo que me dijera.

Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.

6 ¿ Contendería conmigo con grandeza de fuerza? No; antes él me atendería.

E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.

7 A llí el justo razonaría con él; Y yo escaparía para siempre de mi juez.

Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.

8 H e aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré;

Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:

9 S i muestra su poder al norte, yo no lo veré; Al sur se esconderá, y no lo veré.

Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.

10 M as él conoce mi camino; Me probará, y saldré como oro.

Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.

11 M is pies han seguido sus pisadas; Guardé su camino, y no me aparté.

Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.

12 D el mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.

Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.

13 P ero si él determina una cosa, ¿quién lo hará cambiar? Su alma deseó, e hizo.

Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.

14 E l, pues, acabará lo que ha determinado de mí; Y muchas cosas como estas hay en él.

E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.

15 P or lo cual yo me espanto en su presencia; Cuando lo considero, tiemblo a causa de él.

Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.

16 D ios ha enervado mi corazón, Y me ha turbado el Omnipotente.

Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.

17 ¿ Por qué no fui yo cortado delante de las tinieblas, Ni fue cubierto con oscuridad mi rostro?

Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.