1 ¡ Bendice, alma mía, a Jehová! Jehová, Dios mío, mucho te has engrandecido; te has vestido de gloria y de magnificencia:
Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.
2 e l que se cubre de luz como de vestidura, que extiende los cielos como una cortina,
E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.
3 q ue establece sus aposentos entre las aguas, el que pone las nubes por su carroza, el que anda sobre las alas del viento,
E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.
4 e l que hace a los vientos sus mensajeros y a las llamas de fuego sus ministros.
E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.
5 É l fundó la tierra sobre sus cimientos; no será jamás removida.
Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.
6 C on el abismo, como con vestido, la cubriste; sobre los montes estaban las aguas.
Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.
7 A tu reprensión huyeron; al sonido de tu trueno se apresuraron;
Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;
8 s ubieron los montes, descendieron los valles al lugar que tú les fijaste.
Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.
9 L es pusiste un límite, el cual no traspasarán, ni volverán a cubrir la tierra.
Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.
10 T ú eres el que viertes los manantiales en los arroyos; van entre los montes,
Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.
11 d an de beber a todas las bestias del campo, mitigan su sed los asnos monteses.
Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.
12 E n sus orillas habitan las aves del cielo; ¡cantan entre las ramas!
Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.
13 É l riega los montes desde sus aposentos; del fruto de sus obras se sacia la tierra.
He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.
14 É l hace brotar el heno para las bestias y la hierba para el servicio del hombre, para sacar el pan de la tierra,
Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;
15 e l vino que alegra el corazón del hombre, el aceite que hace brillar el rostro y el pan que sustenta la vida del hombre.
He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.
16 S e llenan de savia los árboles de Jehová, los cedros del Líbano que él plantó.
Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.
17 A llí anidan las aves; en las hayas hace su casa la cigüeña.
Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.
18 L os montes altos son para las cabras monteses; las peñas, para madrigueras de los conejos.
Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.
19 H izo la luna para los tiempos; el sol conoce su ocaso.
I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.
20 P ones las tinieblas, y es de noche; en ella corretean todas las bestias de la selva.
Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.
21 L os leoncillos rugen tras la presa y reclaman de Dios su comida.
Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.
22 S ale el sol, se recogen y se echan en sus cuevas.
Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.
23 S ale el hombre a su labor y a su labranza hasta la tarde.
Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.
24 ¡ Cuán innumerables son tus obras, Jehová! Hiciste todas ellas con sabiduría; ¡la tierra está llena de tus beneficios!
Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.
25 H e allí el grande y ancho mar, en donde se mueven seres innumerables, seres pequeños y grandes.
Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.
26 A llí lo surcan las naves; allí este Leviatán que hiciste para que jugara en él.
Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.
27 T odos ellos esperan en ti, para que les des la comida a su tiempo.
E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.
28 T ú les das y ellos recogen; abres tu mano y se sacian de bien.
Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.
29 E scondes tu rostro, se turban; les quitas el hálito, dejan de ser y vuelven al polvo.
Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.
30 E nvías tu espíritu, son creados y renuevas la faz de la tierra.
Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.
31 ¡ Sea la gloria de Jehová para siempre! ¡Alégrese Jehová en sus obras!
Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:
32 É l mira a la tierra y ella tiembla; toca los montes y humean.
Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.
33 A Jehová cantaré en mi vida; a mi Dios cantaré salmos mientras viva.
Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.
34 D ulce será mi meditación en él; yo me regocijaré en Jehová.
Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.
35 ¡ Sean consumidos de la tierra los pecadores y los impíos dejen de ser! ¡Bendice, alma mía, a Jehová! ¡Aleluya!
Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.