1 « Il regno dei cieli è simile a un padrone di casa, il quale uscì di mattino presto per assumere dei lavoratori per la sua vigna.

Защото небесното царство прилича на стопанин, който излезе при зазоряване да наеме работници за лозето си.

2 A ccordatosi con i lavoratori per un denaro al giorno, li mandò nella sua vigna.

И като се погоди с работниците по един пеняз на ден, прати ги на лозето си.

3 U scito di nuovo verso l’ora terza, ne vide altri che se ne stavano sulla piazza disoccupati

И като излезе около третия час, видя други, че стояха на пазара празни;

4 e disse loro: “Andate anche voi nella vigna e vi darò ciò che è giusto”. Ed essi andarono.

и на тях рече: Идете и вие на лозето; и каквото е право ще ви дам. И те отидоха.

5 P oi, uscito ancora verso la sesta e la nona ora, fece lo stesso.

Пак, като излезе около шестия и около деветия час направи същото.

6 U scito verso l’undicesima, ne trovò degli altri che se ne stavano là e disse loro: “Perché ve ne state qui tutto il giorno inoperosi?”

А, като излезе около единадесетия час, намери други че стоят, и каза им: Защо стоите тука цял ден празни?

7 E ssi gli dissero: “Perché nessuno ci ha assunti”. Egli disse loro: “Andate anche voi nella vigna ”.

Те му казаха: Защото никой не ни е условил. Каза им: Идете и вие на лозето,.

8 F attosi sera, il padrone della vigna disse al suo fattore: “Chiama i lavoratori e da’ loro la paga, cominciando dagli ultimi fino ai primi”.

Като се свечери, стопанинът на лозето каза на настойника си: Повикай работниците и плати им надницата, като почнеш от последните и следваш до първите.

9 A llora vennero quelli dell’undicesima ora e ricevettero un denaro ciascuno.

И тъй, дойдоха условените около единадесетия час, и получиха по един пеняз.

10 V enuti i primi, pensavano di ricevere di più; ma ebbero anch’essi un denaro per ciascuno.

А като дойдоха първите, мислеха си, че ще получат повече от един пеняз но и те получиха по един пеняз.

11 P erciò, nel riceverlo, mormoravano contro il padrone di casa dicendo:

И като го получиха, зароптаха против стопанина, като казаха:

12 “ Questi ultimi hanno fatto un’ora sola e tu li hai trattati come noi che abbiamo sopportato il peso della giornata e sofferto il caldo”.

Тия последните иждивиха само един час; и пак си ги приравнил с нас, които понесохме теготата на деня и жегата.

13 M a egli, rispondendo a uno di loro, disse: “Amico, non ti faccio alcun torto; non ti sei accordato con me per un denaro?

А той в отговор рече на един от тях: Приятелю, не те онеправдавам. Не се ли погоди с мене за един пеняз?

14 P rendi il tuo e vattene; ma io voglio dare a quest’ultimo quanto a te.

Вземи си своето и иди си; моята воля е да дам на тоя последния както и на тебе.

15 N on mi è lecito fare del mio ciò che voglio? O vedi tu di mal occhio che io sia buono ?”

Не ми ли е позволено да сторя със своето каквото искам? Или твоето око е завистливо(Гръцки: Лошо.), защото аз съм добър?

16 C osì gli ultimi saranno primi e i primi, ultimi ». Gesù predice la Passione per la terza volta

Така последните ще бъдат първи, а първите последни.

17 P oi Gesù, mentre saliva verso Gerusalemme, prese da parte i dodici {discepoli}; e, strada facendo, disse loro:

И, когато възлизаше Исус за Ерусалим, взе дванадесетте ученици насаме, и по пътя им рече:

18 « Ecco, noi saliamo a Gerusalemme e il Figlio dell’uomo sarà dato nelle mani dei capi dei sacerdoti e degli scribi; essi lo condanneranno a morte

Ето, възлизаме за Ерусалим, и Човешкият Син ще бъде предаден на главните свещеници и книжници; и те ще Го осъдят на смърт,

19 e lo consegneranno ai pagani perché sia schernito, flagellato e crocifisso; e il terzo giorno risusciterà». Risposta di Gesù alla domanda della madre di Giacomo e di Giovanni

и ще го предадат на езичниците, за да Му се поругаят, да Го бият и Го разпнат; и на третия ден ще бъде възкресен.

20 A llora la madre dei figli di Zebedeo si avvicinò a Gesù con i suoi figli, prostrandosi per fargli una richiesta.

Тогава майката на Заведеевите синове се приближи при Него заедно със синовете си, кланяше Му се и искаше нещо от Него.

21 E d egli le domandò: «Che vuoi?» Ella gli disse: «Di’ che questi miei due figli siedano l’uno alla tua destra e l’altro alla tua sinistra, nel tuo regno».

А Той й рече: Какво искаш? Каза Му: Заповядай тия мои двама сина да седнат, един отдясно Ти, а един от ляво Ти в Твоето царство.

22 G esù rispose: «Voi non sapete quello che chiedete. Potete voi bere il calice che io sto per bere ?» Essi gli dissero: «Sì, possiamo».

А Исус в отговор рече: Не знаете какво искате. Можете ли да пиете чашата, която Аз имам да пия? Казват Му: Можем.

23 E gli disse loro: «Voi certo berrete il mio calice; ma quanto al sedersi alla mia destra e alla sinistra, non sta a me concederlo, ma sarà dato a quelli per cui è stato preparato dal Padre mio».

Той им рече: Моята чаша наистина ще пиете,; но да седнете отдясно Ми и отляво Ми не е Мое да дам, а ще се даде на ония, за които е било приготвено от Отца Ми.

24 I dieci, udito ciò, furono indignati contro i due fratelli.

И десетимата като чуха това, възнегодуваха против двамата братя.

25 M a Gesù, chiamatili a sé, disse: «Voi sapete che i prìncipi delle nazioni le signoreggiano e che i grandi esercitano autorità su di esse.

Но Исус ги повика и рече: Вие знаете, че управителите на народите господаруват над тях.

26 M a non dovrà essere così tra di voi: anzi, chiunque vorrà essere grande tra di voi, sarà vostro servitore;

Но между вас не ще бъде така; но който иска да стане големец между вас, ще ви бъде служител;

27 e chiunque tra di voi vorrà essere primo, sarà vostro servo;

и който иска да бъде пръв между вас, ще ви бъде слуга;

28 a ppunto come il Figlio dell’uomo non è venuto per essere servito, ma per servire e per dare la sua vita come prezzo di riscatto per molti». Due ciechi recuperano la vista

също както и Човешкият Син не дойде да Му служат, но да служи, и да даде живота Си откуп за мнозина.

29 M entre uscivano da Gerico, una gran folla lo seguì.

И като излизаха от Ерихон, голямо множество отиваше подире Му.

30 E due ciechi, seduti presso la strada, avendo udito che Gesù passava, si misero a gridare: «Abbi pietà di noi, {Signore,} Figlio di Davide!»

И, ето, двама слепци, седящи край пътя, като чуха, че Исус минавал, извикаха казвайки: Смили се над нас, Господи Сине Давидов!

31 M a la folla li sgridava, perché tacessero; essi però gridavano più forte: «Abbi pietà di noi, Signore, Figlio di Davide!»

А народът ги смъмряше, за да млъкнат; но те още по-силно викаха, казвайки: Смили се за нас, Господи Сине Давидов!

32 G esù, fermatosi, li chiamò e disse: «Che volete che io vi faccia?»

И тъй, Исус се спря, повика ги и каза: Какво искате да ви сторя!

33 E d essi: «Signore, che i nostri occhi si aprano».

Казват Му: Господи, да се отворят очите ни.

34 A llora Gesù, commosso, toccò i loro occhi e in quell’istante recuperarono la vista e lo seguirono.

А Исус се смили и се допря до очите им; и веднага прогледаха и тръгнаха подире Му.