Salmi 22 ~ Psalm 22

picture

1 A l direttore del coro. Su «Cerva dell’aurora ». Salmo di Davide. Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato ? Te ne stai lontano, senza soccorrermi, senza dare ascolto alle parole del mio gemito!

Ki te tino kaiwhakatangi. Airete Hahara. He himene na Rawiri. E toku Atua, e toku Atua, he aha koe i whakarere ai i ahau? he aha koe i matara atu ai ki te whakaora i ahau i nga kupu hoki o taku hamama?

2 D io mio, io grido di giorno, ma tu non rispondi, e anche di notte, senza interruzione.

E toku Atua, e karanga nei ahau i te awatea, heoi kahore koe e rongo, i te po ano kahore ahau e wahangu.

3 E ppure tu sei il Santo, siedi circondato dalle lodi d’Israele.

Otiia he tapu koe, kei nga whakamoemiti a Iharaira tou nohoanga.

4 I nostri padri confidarono in te; confidarono e tu li liberasti.

I whakawhirinaki o matou matua ki a koe, i whakawhirinaki, a whakaorangia ana e koe.

5 G ridarono a te, e furono salvati; confidarono in te, e non furono delusi.

I karanga ratou ki a koe, a kua ora; i whakawhirinaki ki a koe, a kihai i whakama.

6 M a io sono un verme e non un uomo, l’infamia degli uomini e il disprezzato dal popolo.

Ko ahau ia he toke, ehara i te tangata: e tawaia ana e te tangata, e whakahaweatia ana e te iwi.

7 C hiunque mi vede si fa beffe di me; allunga il labbro, scuote il capo, dicendo:

Kataina iho ahau e te hunga katoa e kite ana i ahau, ko ana o ratou ngutu, ruru ana o ratou matenga, e ki mai ana,

8 « Egli si affida al Signore; lo liberi dunque; lo salvi, poiché lo gradisce!»

Tukua atu koe ki a Ihowa, mana ia e whakaora: mana ia e whakaora, e pai ana hoki ia ki a ia.

9 S ì, tu m’hai tratto dal grembo materno; m’hai fatto riposare fiducioso sulle mammelle di mia madre.

Nau ia ahau i whakawhanau mai i roto i te kopu, i mea hoki kia tumanako, i ahau i nga u o toku whaea.

10 A te fui affidato fin dalla mia nascita, tu sei il mio Dio fin dal grembo di mia madre.

He mea whakarere atu ahau ki runga ki a koe no te kopu mai; ko koe toku Atua no te kopu mai ano o toku whaea.

11 N on allontanarti da me, perché l’angoscia è vicina e non c’è alcuno che mi aiuti.

Kei mamao atu i ahau, e tata ana hoki te he, kahore hoki he kaiawhina.

12 G rossi tori m’hanno circondato; potenti tori di Basan m’hanno attorniato;

He tini nga puru e karapoti nei i ahau: e whakapaea ana ahau e nga mea kaha o Pahana.

13 a prono la loro gola contro di me, come un leone rapace e ruggente.

E hamama ana o ratou mangai ki ahau, ano he raiona e haehae ana, e hamama ana.

14 I o sono come acqua che si sparge e tutte le mie ossa sono slogate; il mio cuore è come la cera, si scioglie in mezzo alle mie viscere.

Kua ringihia ahau, ano he wai, kua takoki katoa oku iwi; me te ware pi toku ngakau, e rewa ana i waenganui i oku whekau.

15 I l mio vigore s’inaridisce come terra cotta e la lingua mi si attacca al palato; tu m’hai posto nella polvere della morte.

Kua maroke toku kaha, ano he maramara rihi, piri tonu toku arero ki oku kauae; kua whakatakotoria ano ahau e koe ki te puehu o te mate.

16 P oiché cani mi hanno circondato; una folla di malfattori m’ha attorniato; m’hanno forato le mani e i piedi.

Kua karapotia nei hoki ahau e te kirehe, kua muia e te whakaminenga o nga tangata hara: kua pokaia e ratou oku ringa me oku waewae.

17 P osso contare tutte le mie ossa. Essi mi guardano e mi osservano:

E taea e ahau te tatau oku iwi katoa: e titiro mai ana ratou, e matakitaki ana ki ahau.

18 s partiscono fra loro le mie vesti e tirano a sorte la mia tunica.

E wehewehea ana oku kakahu mo ratou, e maka rota ana mo toku weruweru.

19 M a tu, Signore, non allontanarti, tu che sei la mia forza, affrèttati a soccorrermi.

Kaua ra ia koe e matara atu, e Ihowa; e toku kaha, hohoro mai hei awhina moku.

20 L ibera la mia vita dalla spada e salva l’unica vita mia dall’assalto del cane;

Whakaorangia toku wairua i te hoari, taku hoki e matenui nei i te kuri.

21 s alvami dalla gola del leone. Tu mi risponderai liberandomi dalle corna dei bufali.

Whakaorangia ahau i te mangai o te raiona: ae, i nga haona o nga kau maka kua whakahokia mai e koe he kupu ki ahau.

22 I o annuncerò il tuo nome ai miei fratelli, ti loderò in mezzo all’assemblea.

Ka korerotia e ahau tou ingoa ki oku teina, ka whakamoemititia koe e ahau i waenganui i te whakaminenga.

23 O voi che temete il Signore, lodatelo! Voi tutti, discendenti di Giacobbe, glorificatelo, temetelo voi tutti, stirpe d’Israele!

E te hunga e wehi ana ki a Ihowa, whakamoemiti ki a ia; whakakororiatia ia, e te uri katoa o Hakopa, kia wehi hoki ki a ia, e te uri katoa o Iharaira.

24 P oiché non ha disprezzato né sdegnato l’afflizione del sofferente, non gli ha nascosto il suo volto; ma quando quello ha gridato a lui, egli l’ha esaudito.

Kihai hoki ia i whakahawea, kihai i whakarihariha ki te aue o te ngakau mamae; kihai ano i huna i tona mata ki a ia, engari i tana karangatanga ki a ia i whakarongo ia.

25 T u sei l’argomento della mia lode nella grande assemblea; io adempirò i miei voti in presenza di quelli che ti temono.

Ko koe taku e whakamoemiti ai i waenganui o te whakaminenga nui, ka whakamana e ahau aku kupu taurangi ki te aroaro o te hunga e wehi ana ki a ia.

26 G li umili mangeranno e saranno saziati; quelli che cercano il Signore lo loderanno; il loro cuore vivrà in eterno.

Ka kai te hunga mahaki, a ka makona: ka whakamoemiti ki a Ihowa te hunga e rapu ana ki a ia; kia ora tonu o koutou ngakau, ake, ake.

27 T utte le estremità della terra si ricorderanno del Signore e si convertiranno a lui; tutte le famiglie delle nazioni adoreranno in tua presenza.

E mahara nga pito katoa o te whenua, a ka tahuri ki a Ihowa: ka koropiko ano nga hapu katoa o nga iwi ki tou aroaro.

28 P oiché al Signore appartiene il regno, egli domina sulle nazioni.

No Ihowa hokite rangatiratanga, ko ia ano te kawana i waenganui o nga iwi.

29 T utti i potenti della terra mangeranno e adoreranno; tutti quelli che scendono nella polvere e non possono mantenersi in vita s’inchineranno davanti a lui.

Ka kai, a ka koropiko nga tangata tetere katoa o te whenua: ka tuohu ki tona aroaro te hunga katoa e heke ana ki te puehu; tae no ki te tangata kahore e ora i a ia tona wairua.

30 L a discendenza lo servirà; si parlerà del Signore alla generazione futura.

Tera e mahi tetahi uri ki a ia; ka waiho ki te Ariki hei whakatupuranga.

31 E ssi verranno e proclameranno la sua giustizia, e al popolo che nascerà diranno come egli ha agito.

E haere mai ratou, e kauwhau i tona tika ki te iwi e whanau a mua, he meatanga tenei nana.