Job 29 ~ Giobbe 29

picture

1 A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,

Giobbe riprese il suo discorso e disse:

2 A ue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!

«Oh, potessi essere come nei mesi di un tempo, come nei giorni in cui Dio mi proteggeva,

3 I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:

quando la sua lampada brillava sopra il mio capo e alla sua luce camminavo in mezzo alle tenebre;

4 M e i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;

com'ero ai giorni della mia maturità, quando il consiglio segreto di Dio vegliava sulla mia tenda,

5 I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;

quando l'Onnipotente era ancora con me e i miei figli mi stavano intorno;

6 I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!

quando mi lavavo i piedi nel burro e la roccia versava per me ruscelli d'olio.

7 I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,

Quando uscivo verso la porta della città e rizzavo il mio seggio in piazza,

8 K a kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;

i giovani, al vedermi, si tiravano in disparte, i vecchi si alzavano e rimanevano in piedi;

9 M utu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;

i principi smettevano di parlare e si mettevano la mano alla bocca;

10 N garo ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.

la voce dei capi si smorzava e la loro lingua si attaccava al palato.

11 N o te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:

L'orecchio che mi udiva, mi proclamava beato, e l'occhio che mi vedeva, mi rendeva testimonianza,

12 N o te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.

perché liberavo il povero che gridava in cerca di aiuto, e l'orfano che non aveva alcuno che l'aiutasse.

13 I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.

La benedizione del morente scendeva su di me e facevo esultare il cuore della vedova.

14 I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.

Avevo indossato la giustizia ed essa mi rivestiva; la mia equità mi faceva da mantello e turbante.

15 H e kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.

Ero occhi per il cieco e piedi per lo zoppo;

16 H e matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.

ero un padre per i poveri e investigavo il caso che non conoscevo.

17 W awahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.

Spezzavo le mascelle del malvagio e strappavo dai suoi denti la preda.

18 K atahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:

E pensavo: "Morirò nel mio nido e moltiplicherò i miei giorni come la sabbia;

19 K o toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:

le mie radici si stenderanno verso le acque, la rugiada rimarrà tutta la notte sul mio ramo;

20 K o toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.

la mia gloria sarà sempre nuova in me e il mio arco acquisterà nuova forza nella mia mano.

21 I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.

Gli astanti mi ascoltavano in aspettazione e tacevano per udire il mio consiglio.

22 I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.

Dopo che avevo parlato non replicavano, e le mie parole cadevano su di loro come gocce di rugiada.

23 I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.

Mi aspettavano come si aspetta la pioggia e spalancavano la loro bocca come per l'ultima pioggia.

24 K a kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.

Io sorridevo loro quando erano sfiduciati, e non potevano sminuire la luce del mio volto.

25 N aku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.

Quando andavo da loro, mi sedevo come capo e stavo come un re tra le sue schiere, come uno che consola gli afflitti».