Job 26 ~ Job 26

picture

1 A no ra ko Hopa; i mea ia.

Respondió Job, y dijo:

2 H e hapai pehea tau i te kahakore? He whakaora pehea tau i te ringa ngoikore?

«¡Valiente ayuda brindas al que no tiene fuerzas! ¡Eres la salvación de los brazos débiles!

3 K a tae tau whakatakoto whakaaro ma te whakaarokore! Te nui o tau whakaatu tikanga!

¡Cómo sabes aconsejar al ignorante! ¡Qué despliegue de inteligencia has mostrado!

4 I puaki ki a wai au kupu? No wai te wairua i puta mai ra i a koe?

¿Pero quién te ha susurrado estas palabras? ¿Qué espíritu te ha llevado a pronunciarlas?

5 E wiri ana nga tupapaku i raro i te wai, me nga mea ano e noho ana i reira.

»Allá, en el fondo del mar profundo, un temblor sacude a los muertos que allí yacen.

6 E takoto kau ana te reinga i tona aroaro, kahore hoki he hipoki mo te whakangaro.

Ante Dios, el sepulcro queda al descubierto; no hay escondite para el reino de la muerte.

7 E horahia atu ana e ia te raki ki runga ki te wahi takoto kau, whakairihia ana e ia te whenua ki runga ki te kahore noa iho.

Dios prende el norte de la nada; la tierra pende en medio del vacío.

8 E takaia ana e ia nga wai ki roto ki ana kapua matotoru; a kahore te kapua e pakaru i raro i a ratou.

Dios contiene las lluvias en las nubes, y éstas no se vacían, aunque estén cargadas.

9 E kaiponuhia ana e ia a mua o tona torona, horahia ana e ia tana kapua ki runga.

Tiende una cortina de blancas nubes, y tras ellas esconde su trono.

10 H e mea karapoti nana nga wai, rohe rawa, a tae noa ki te mutunga mai o te marama me te pouri.

Para las aguas ha establecido un límite, lo mismo que para la luz y las tinieblas.

11 W iri ana nga pou o te rangi, miharo ana ki tana whakatupehupehu.

Al oír la voz de su reprensión, tiemblan de miedo las bases de los cielos.

12 K o tona kaha hei whakakorikori i te moana, maru ana te whakakake i tona matauranga.

Con su poder, el mar se agita; con su astucia, aplaca su arrogancia.

13 N a tona wairua i whakapaipai nga rangi; na tona ringa i wero te nakahi tere.

Con su soplo, el cielo se despeja; con su poder parte en dos al monstruo del mar.

14 N a, he pito enei no ona ara; ano te iti o te wahi ona e rangona ana! Ko te whatitiri ia o tona kaha, ko wai ka matau?

Esto es sólo una muestra de su inmenso poder; lo que de él sabemos es apenas un susurro. La fuerza de su poder ¿quién puede comprenderla?»