1 T odo tiene su tiempo, y todo lo que se hace debajo del cielo tiene su hora.
„Pentru toate există o vreme, şi orice lucru de sub ceruri îşi are timpul său:
2 T iempo de nacer, y tiempo de morir; tiempo de plantar, y tiempo de arrancar lo plantado;
un timp pentru a te naşte şi un timp pentru a muri; un timp pentru a sădi şi un timp pentru a smulge;
3 t iempo de matar, y tiempo de curar; tiempo de destruir, y tiempo de edificar;
un timp pentru a ucide şi un timp pentru a vindeca; un timp pentru a dărâma şi un timp pentru a zidi;
4 t iempo de llorar, y tiempo de reír; tiempo de endechar, y tiempo de bailar;
un timp pentru a jeli şi un timp pentru a râde; un timp pentru a boci şi un timp pentru a dansa;
5 t iempo de esparcir piedras, y tiempo de juntar piedras; tiempo de abrazar, y tiempo de abstenerse de abrazar;
un timp pentru a arunca cu pietre şi un timp pentru a strânge pietre; un timp pentru a îmbrăţişa şi un timp pentru a fi departe de îmbrăţişări;
6 t iempo de buscar, y tiempo de perder; tiempo de guardar, y tiempo de desechar;
un timp pentru a căuta şi un timp pentru a pierde; un timp pentru a păstra şi un timp pentru a arunca;
7 t iempo de rasgar, y tiempo de coser; tiempo de callar, y tiempo de hablar;
un timp pentru a rupe şi un timp pentru a coase; un timp pentru a tăcea şi un timp pentru a vorbi;
8 t iempo de amar, y tiempo de aborrecer; tiempo de guerra, y tiempo de paz.
un timp pentru a iubi şi un timp pentru a urî; un timp pentru război şi un timp pentru pace.
9 ¿ Qué provecho saca el que trabaja, de aquello en que se afana?
Ce câştig are lucrătorul din toată osteneala lui?
10 Y o he observado la tarea que Dios ha dado a los hijos de los hombres para que se ocupen en ella.
Am văzut ce preocupare pune Dumnezeu în mintea oamenilor, ca să se îndeletnicească cu ea.
11 T odo lo hizo hermoso en su sazón; y ha puesto el mundo en el corazón de ellos, sin que alcance el hombre a descubrir la obra que ha hecho Dios desde el principio hasta el fin.
El a făcut toate lucrurile bune la timpul lor, a pus chiar şi veşnicia în inimile lor, dar omul nu poate pricepe de la început până la sfârşit lucrarea pe care a făcut-o Dumnezeu.
12 Y o he conocido que no hay para ellos cosa mejor que alegrarse, y pasarlo bien en su vida;
Înţeleg că pentru oameni nu este nimic mai bun, decât să se bucure şi să facă ce este bine în viaţă.
13 y también que es don de Dios que todo hombre coma y beba, y goce del producto de toda su labor.
În plus, faptul că cineva poate mânca, poate bea şi poate duce un trai bun de pe urma întregii lui osteneli este un dar de la Dumnezeu.
14 H e entendido que todo lo que Dios hace será perpetuo; sobre ello no se añadirá, ni de ello se disminuirá; y lo hace Dios, para que delante de él teman los hombres.
Înţeleg că tot ceea ce face Dumnezeu durează veşnic; la aceasta nimic nu se adaugă şi nimic nu se scade; Dumnezeu face astfel pentru ca oamenii să se teamă de El.
15 A quello que fue, ya es; y lo que ha de ser, fue ya; y Dios restaura lo que pasó. Injusticias de la vida
Ceea ce este, există de mult timp, ceea ce va fi, a existat deja demult, iar Dumnezeu va aduce înapoi ceea ce a trecut.
16 V i más debajo del sol: en la sede del juicio hay impiedad; y en el lugar de la justicia, allí iniquidad.
Am mai văzut ceva sub soare: Pe scaunul justiţiei trona răutatea, iar pe scaunul dreptăţii trona nedreptatea.
17 Y dije yo en mi corazón: Al justo y al impío juzgará Dios; porque allí hay un tiempo para todo lo que se quiere y para todo lo que se hace.
Atunci mi-am zis: «Dumnezeu îl va judeca atât pe cel drept, cât şi pe cel nedrept, căci atunci va fi timp pentru orice lucru şi pentru orice faptă.»
18 D ije en mi corazón: Es así, por causa de los hijos de los hombres, para que Dios los pruebe, y para que vean que de sí mismos son semejantes a las bestias.
Apoi mi-am zis: «În ceea ce-i priveşte pe oameni, Dumnezeu îi încearcă, pentru ca ei să vadă că sunt precum animalele.
19 P orque lo que sucede a los hijos de los hombres, y lo que sucede a las bestias, un mismo suceso es: como mueren los unos, así mueren los otros, y una misma respiración tienen todos; ni tiene más el hombre que la bestia; porque todo es vanidad.
Căci soarta omului şi soarta animalului sunt una şi aceeaşi: cum moare unul, moare şi celălalt. Amândoi au aceeaşi suflare, iar omul nu are parte de nimic în plus faţă de animal. Totul este deşertăciune!
20 T odo va a un mismo lugar; todo es hecho del polvo, y todo volverá al mismo polvo.
Totul merge în acelaşi loc, totul a fost făcut din ţărână şi totul se întoarce în ţărână.
21 ¿ Quién sabe si el espíritu de los hijos de los hombres sube arriba, y si el espíritu del animal desciende abajo a la tierra?
Cine poate şti dacă sufletul omului merge sus, iar sufletul animalelor se coboară sub pământ?
22 A sí, pues, he visto que no hay cosa mejor para el hombre que alegrarse en su trabajo, porque ésta es su parte; porque ¿quién le hará ver lo que ha de ser después de él?
Am înţeles deci că nu există un alt lucru bun de care să se bucure omul, în afară de osteneala lui, căci aceasta este partea lui, şi cine îi poate spune omului ce va fi după el?»“