1 ¿ No clama la sabiduría, Y levanta su voz la prudencia?
Haddaba xigmaddu sow ma dhawaaqin? Waxgarashaduna codkeedii sow kor uma qaadin?
2 E n la cima de las alturas, junto al camino, Donde cruzan las sendas, se coloca;
Waxay taagan tahay meelaha sarreeya Oo jidka agtiisa ah, meesha waddooyinku ku kulmaan.
3 J unto a las puertas, a la salida de la ciudad, En el umbral de las puertas, da voces:
Oo waxay ka qaylisaa irdaha agtooda, Meesha magaalada laga soo galo, Iyo meesha albaabbada laga soo galoba.
4 “ Oh hombres, a ustedes clamo, Para los hijos de los hombres es mi voz.
Nimanyahow, idinkaan idiin dhawaaqayaa, Oo codkayguna wuxuu u yeedhayaa binu-aadmiga.
5 O h simples, aprendan prudencia; Y ustedes, necios, aprendan sabiduría.
Garaadlaawayaashow, miyir lahaada, Nacasyadoy, waxgarasho qalbiga ku haysta.
6 E scuchen, porque hablaré cosas excelentes, Y con el abrir de mis labios rectitud.
I maqla, waayo, waxaan ku hadlayaa waxyaalo wanaagsan, Oo waxaan bushimaha u kala qaadayaa waxyaalo qumman.
7 P orque mi boca proferirá la verdad, Abominación a mis labios es la impiedad.
Maxaa yeelay, afkaygu run buu ku hadlayaa; Oo bushimahayguna shar bay karhaan.
8 C onforme a la justicia son todas las palabras de mi boca, No hay en ellas nada torcido ni perverso.
Erayada afkayga oo dhammi waa xaq, Oo innaba wax qalloocan ama maroorsan lagama helo.
9 T odas son sinceras para el que entiende, Y rectas para los que han hallado conocimiento.
Iyagu dhammaantood waa u cad yihiin kii wax garanaya, Oo waana u qumman yihiin kuwa aqoonta hela.
10 R eciban mi instrucción y no la plata, Y conocimiento antes que el oro escogido,
Edbintayda qaata, lacagse ha qaadanina, Oo aqoontana ka hor doorta dahabka saafiga ah.
11 P orque mejor es la sabiduría que las joyas, Y todas las cosas deseables no pueden compararse con ella. La Sabiduría se Elogia a sí Misma
Waayo, xigmaddu waa ka sii wanaagsan tahay luulka, Oo wax alla waxa la damci karo oo dhanna iyada lalama simi karo.
12 Y o, la sabiduría, habito con la prudencia, Y he hallado conocimiento y discreción.
Anigoo xigmad ahu, waxaan la fadhiyaa miyir, Oo waxaan helaa aqoon iyo digtoonaan.
13 E l temor del Señor es aborrecer el mal. El orgullo, la arrogancia, el mal camino Y la boca perversa, yo aborrezco.
Rabbiga ka cabsashadiisu waa in sharka la naco. Kibirka, iyo madaxweynaanta, iyo jidka sharka, Iyo afka qalloocan ayaan anigu necbahay.
14 M ío es el consejo y la prudencia, Yo soy la inteligencia, el poder es mío.
Talo iyo xigmad anigaa iska leh, Oo waxaan ahay waxgarasho, xoogna waan leeyahay.
15 P or mí reinan los reyes, Y los gobernantes decretan justicia.
Boqorradu gacantayday wax ku xukumaan, Oo amiirraduna amarkaygay garta ku gooyaan.
16 P or mí gobiernan los príncipes y los nobles, Todos los que juzgan con justicia.
Taliyayaasha iyo saraakiisha iyo weliba xaakinnada dunida oo dhammuna Anigay wax iigu taliyaan.
17 A mo a los que me aman, Y los que me buscan con diligencia me hallarán.
Anigu kuwa i jecel waan jeclahay, Oo kuwa aad iyo aad ii doonaana way i heli doonaan.
18 C onmigo están las riquezas y el honor, La fortuna duradera y la justicia.
Anigaa iska leh taajirnimo iyo sharaf. Iyo weliba maal raagaya iyo xaqnimoba.
19 M i fruto es mejor que el oro, que el oro puro, Y mi ganancia es mejor que la plata escogida.
Midhahaygu way ka sii wanaagsan yihiin dahab, haah, oo xataa dahab aad u wanaagsan way ka sii wanaagsan yihiin, Oo waxa ii kordhaana way ka sii wanaagsan yihiin lacag la doortay.
20 Y o ando por el camino de la justicia, Por en medio de las sendas del derecho,
Anigu waxaan ku socdaa jidka xaqnimada, Iyo waddooyinka garta dhexdooda,
21 P ara otorgar heredad a los que me aman Y así llenar sus tesoros.
Si aan kuwa i jecel uga dhigo inay maal dhaxlaan, Oo aan khasnadahooda ugu buuxiyo.
22 E l Señor me poseyó al principio de Su camino, Antes de Sus obras de tiempos pasados.
Rabbigu wuxuu i lahaan jiray bilowgii jidkiisa Iyo shuqulladiisii hore ka hor.
23 D esde la eternidad fui establecida, Desde el principio, desde los orígenes de la tierra.
Aniga aakhirada hore waa lay taagay, waxaan jiray bilowgii ugu horreeyey, Ama intaan dunidu jirin ka hor.
24 C uando no había abismos fui engendrada, Cuando no había manantiales abundantes en aguas.
Anigu waxaan dhashay intaan moolal jirin ka hor, Iyo intaanay jirin ilo biyo ka buuxaan.
25 A ntes que los montes fueran asentados, Antes que las colinas, fui engendrada,
Intaan la qotomin buuraha Iyo kuraha ka hor ayaan anigu dhashay,
26 C uando El no había hecho aún la tierra y los campos, Ni el polvo primero del mundo.
Intaanuu isagu samayn dhulka iyo berrimmada, Amase ciiddii dunida ugu horraysay.
27 C uando estableció los cielos, allí estaba yo; Cuando trazó un círculo sobre la superficie del abismo,
Markuu samooyinka hagaajiyey anigu waan joogay, Markuu xariijinta ku wareejiyey moolka dushiisa,
28 C uando arriba afirmó los cielos, Cuando las fuentes del abismo se afianzaron,
Markuu cirka sare taagay, Markii ilaha moolku xoog yeesheen,
29 C uando al mar puso sus límites Para que las aguas no transgredieran Su mandato, Cuando señaló los cimientos de la tierra,
Markuu badda xad u yeelay Si aan biyuhu amarkiisa ugu xadgudbin, Markuu aasaaskii dhulka dhigay,
30 Y o estaba entonces junto a El, como arquitecto; Yo era Su delicia de día en día, Regocijándome en todo tiempo en Su presencia,
Markaas anigu isagaan dhinac joogay, anigoo ah sidii hawlhoggaamiye, Oo anigu maalin kasta faraxiisaan ahaa, Oo mar kasta hortiisaan ku rayrayn jiray;
31 R egocijándome en el mundo, en Su tierra, Y teniendo mis delicias con los hijos de los hombres.
Waxaan ku rayrayn jiray inta dhulkiisa la degay, Oo waxaan ku farxi jiray binu-aadmiga.
32 A hora pues, hijos, escúchenme, Porque bienaventurados son los que guardan mis caminos.
Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla; Waayo, waxaa barakaysan kuwa jidadkayga xajiya.
33 E scuchen la instrucción y sean sabios, Y no la desprecien.
Edbinta dhegaysta, oo caqli yeesha, Oo ha diidina.
34 B ienaventurado el hombre que me escucha, Velando a mis puertas día a día, Aguardando en los postes de mi entrada.
Waxaa barakaysan ninka i maqla, Oo maalin kasta irdahayga igu dhawra, Oo albaabbadayda igu suga.
35 P orque el que me halla, halla la vida Y alcanza el favor del Señor.
Waayo, ku alla kii i helaa wuxuu helaa nolol, Oo Rabbiguna raalli buu ka ahaan doonaa.
36 P ero el que peca contra mí, a sí mismo se daña; Todos los que me odian, aman la muerte.”
Laakiinse kii igu dembaabaa naftiisuu wax yeelaa, Kuwa aniga i neceb oo dhammu waxay jecel yihiin dhimasho.