1 ن ُسَبِّحُكَ يا اللهُ، نُسَبِّحُكَ. قَرِيبٌ أنتَ. النّاسُ يُخْبِرُونَ عَنْ أعْمالِكَ العَجِيبَةِ.
Ki te tino kaiwhakatangi. Aratakiti. He himene, he waiata na Ahapa. Ka whakawhetai tonu matou ki a koe, e te Atua; ka whakawhetai tonu matou, kei te tata mai hoki tou ingoa: e korerotia ana e te tangata au mahi whakamiharo.
2 ي َقُولُ اللهُ: «حِينَ أعقِدُ المَحكَمَةَ، فَإنِّي بِالإنْصافِ أقضِي!
Ka kitea e ahau te wa e rite ana, ka tika taku whakawa.
3 ق َدْ تَرتَجِفُ الأرْضُ وَسُكّانُها، لَكِنِّي أُثَبِّتها وَأدعَمُ أساساتِها. سِلاهْ
Kuteretere noa iho te whenua me ona tangata katoa; naku i whakatu ona pou. (Hera.
4 « أنا أمَرْتُ المُتَكَبِّرِينَ بِأنْ يَكُفُّوا عَنِ التَّكَبُّرِ. وَأمُرْتُ الأشرارَ بِأنْ يَكُفُّوا عَنِ التَّباهِي بِقُوَّتِهِمْ.
I mea ahau ki te hunga whakakake, Kati ra te whakakake; ki te hunga hara ano, Kaua e whakaarahia te haona.
5 ‹ لا تَتَحَدُّوا اللهَ بِقُوَّتِكُمْ. وَبِعَجرَفَةٍ لا تَتَكَلَّمُوا.›»
Kaua to koutou haona e whakaarahia ki runga: kati te whakamaro i te kaki ina korero.
6 ل ِأنَّ قُوَّةَ الإنسانِ لا تَأتِي مِنَ الشَّرقِ أوْ مِنَ الغَربِ أوْ مِنَ الصَّحراءِ الجَبَلِيَّةِ.
No te mea kahore he aranga i te rawhiti, kahore i te hauauru, kahore hoki i te tonga.
7 ل َكِنَّ اللهَ القاضِي هُوَ الَّذِي يُذِلُّ وَيَرفَعُ!
Ko te Atua ia te kaiwhakawa; ko tenei e whakaititia iho ana e ia, ko tera e whakaarahia ake ana.
8 ف ِي يَدِ اللهِ كَأسٌ مَملُوءَةٌ نَبِيذاً أحمَرَ مَمزُوجاً بِسُمٍّ. وَسَيَسكُبُ مِنْ كَأسِهِ، وَسَيَشرَبُها أشرارُ الأرْضِ حَتَّى الثُّمالَةِ.
Kei te ringa hoki o Ihowa he kapu, pahuka tonu te waina; ki tonu, whakananu rawa, hei ringihanga mana: ko nga nganga ia, ma te hunga kino katoa o te whenua e tatau, e inu.
9 أ مّا أنا فَأحكِي الحِكايَةَ دائِماً. أشدُو تَسبِيحاً لإلَهِ يَعْقُوبَ.
Ko ahau ia, ka kauwhau tonu: ka himene ki te Atua o Hakopa.
10 ي َقُولُ اللهُ: «سَأُكَسِّرُ قُوَّةَ الأشرارِ، وَسَأنصُرُ الأبرارَ.»
A ka kotia e ahau nga haona katoa o te hunga kino: ka whakaarahia ake ia nga haona o te tangata tika.