ﺍﻟﻤﻠﻮﻙ ﺍﻷﻭ 17 ~ 1 Kings 17

picture

1 ك انَ إيلِيّا نَبِيّاً مِنْ بَلْدَةِ تِشْبِي فِي جِلْعادَ. فَذَهَبَ إيلِيّا إلَى أخآبَ وَقالَ لَهُ: «أُقْسِمُ بِاللهِ الحَيِّ، إلَهِ إسْرائِيلَ، الَّذِي أقِفُ فِي حَضْرَتِهِ، لَنْ يَنزِلَ مَطَرٌ وَلا نَدَىً فِي السَّنَواتِ القادِمَةِ، إلّا عِندَما آمُرُهُ بِالنُّزُولِ.»

Na ka mea a Iraia Tihipi, no nga tangata o Kireara, ki a Ahapa, E ora ana a Ihowa, te Atua o Iharaira, kei tona aroaro nei ahau e tu ana,, e kore enei tau e whai tomairangi, e whai ua; engari ma taku kupu anake.

2 و َكَلَّمَ اللهُ إيلِيّا وَقالَ لَهُ:

Na ka puta te kupu a Ihowa ki a ia, ka mea,

3 « اترُكْ هَذا المَكانَ وَاذْهَبْ شَرْقاً، وَاختَبِئْ قُرْبَ جَدْوَلِ كَرِيتَ شَرْقَ نَهْرِ الأُردُنِّ.

Haere atu i konei, anga atu whaka te rawhiti, ka piri ki te awa ki Keriri, e aro nui atu na ki Horano.

4 ا شرَبْ مِنْ ذَلِكَ الجَدوَلِ، وَقَدْ أمَرتُ غِرْباناً بِأنْ تَجلِبَ لَكَ الطَّعامَ إلَى ذَلِكَ المَكانِ.»

A kei te awa he wai mou; kua oti hoki nga raweni te whakahau e ahau hei whangai i a koe i reira.

5 ف انصَرَفَ إيلِيّا وَفَعَلَ كَما أمَرَهُ اللهُ. فَذَهَبَ لِيُقِيمَ قُرْبَ جَدوَلِ كَرِيتَ، شرقَ نَهرِ الأُردُنِّ.

Na haere ana ia, meatia ana ta Ihowa i korero ai; i haere hoki, a noho ana ki te taha o te awa, o Keriti, e aro nui nei ki Horano.

6 ف َكانَتِ الغِرْبانُ تَجلِبُ لَهُ الطَّعامَ كُلَّ صَباحٍ وَكُلَّ مَساءٍ، وَكانَ يَشرَبُ مِنْ ذَلِكَ الجَدوَلِ.

A na nga raweni i kawe mai he taro, he kikokiko mana i te ata, he taro, he kikokiko mana i te ahiahi; no te awa hoki tona wai.

7 و َبَعدَ مُدَّةٍ مِنَ الزَّمَنِ جَفَّ النَّهْرُ، إذْ لَمْ يَنزِلْ أيُّ مَطَرٍ.

Nawai a kei etahi ra mai, ka maroke te awa, kahore hoki he ua o te whenua.

8 ف َجاءَتْ كَلِمَةُ اللهِ إلَى إيلِيّا:

Na ka puta mai te kupu a Ihowa ki a ia, ka mea,

9 « اذْهَبْ إلَى صِرْفَةِ صَيدُونَ، وَامكُثْ هُناكَ. فَقَدْ أمَرْتُ أرْمَلَةً هُناكَ أنْ تُطْعِمَكَ.»

Whakatika, haere ki Harepata o Hairona, ki reira noho ai; nana, kua oti tetahi wahine pouaru o reira te whakahau e ahau hei whangai i a koe ki reira.

10 ف َذَهَبَ إيلِيّا إلَى صِرْفَةَ صَيدُونَ. وَعِندَما وَصَلَ إلَى بابِ المَدِينَةِ، رَأى الأرمَلَةَ تَجمَعُ عِيداناً لِلنّارِ. فَقالَ لَها إيلِيّا: «أحْضِرِي لِيَ مِنْ فَضلِكِ بَعْضَ الماءِ فِي كُوبٍ لِأشْرَبَ؟»

Na whakatika ana ia, haere ana ki Harepata. A, no tona taenga atu ki te kuwaha o te pa, na ko tetahi wahine i reira, he pouaru, e kohikohi rakau ana. A ka karanga atu ia ki a ia, ka mea, Mauria mai he wai moku i roto i te oko, hei inu maku.

11 و َبَينَما كانَتِ المَرأةُ ذاهِبَةً لِتُحضِرَ لَهُ ما طَلَبَهُ، قالَ لَها إيلِيّا: «أحضِرِي لِي مِنْ فَضلِكِ قِطعَةَ خُبزٍ أيضاً.»

Na haere ana tera ki te tiki, a ka karanga ano ia ki a ia, Tena tetahi wahi taro maua mai i tou ringa maku.

12 ف َأجابَتِ المَرأةُ: «أُقْسِمُ بِإلَهِكَ الحَيِّ، لا خُبَزَ لَدَيَّ. لا أملِكُ إلّا قَلِيلاً مِنَ الطَّحِينِ فِي جَرَّةٍ، وَقَلِيلاً مِنْ زَيتِ الزَّيتُونِ فِي إبْرِيقٍ. وَقَدْ جِئتُ لِأجْمَعَ عُودَينِ أوْ ثَلاثَةً لِأُشْعِلَ ناراً وَاخْبِزَ لِي وَلابْنِي وَجبَتَنا الأخِيرَةَ. سَنَأْكُلُها ثُمَّ نَمُوتُ جُوعاً.»

Na ka mea ia, E ora ana a Ihowa, tou Atua, kahore aku keke; engari he kutanga paraoa i roto i te oko, me tetahi hinu, he iti nei, i roto i te ipu, e kohikohi ana ano tenei ahau i nga rakau e rua, kia haere ai ahau ki te taka i taua mea ma maua k o taku tama, mo ta maua kai atu, ka mate ai.

13 ف َقالَ إيلِيّا لِلمَرأةِ: «لا تَقلَقِي! اذهَبِي إلَى بَيتِكِ وَاطبُخِي طَعامَكِ كَما كُنتِ تَنوِينَ. لَكِنْ اصنَعِي لِي أوَّلاً رَغِيفَ خُبْزٍ صَغِيراً مِنَ الطَّحِينِ الَّذِي عِندَكِ. وَأحضِرِي الرَّغِيفَ لِي، ثُمَّ اطبُخِي لَكِ وَلابْنِكِ.

Na ka mea a Iraia ki a ia, Kaua e wehi, tikina, meatia tau i ki mai na; Otiia matua hanga mai te tahi wahi hei keke maku, kia nohinohi, ka mau mai ai ki ahau; a muri iho ka hanga ma korua ko tau tama.

14 ف َقَدْ قالَ اللهُ ، إلَهُ إسْرائِيلَ: ‹لَنْ تَفرَغَ جَرَّةُ الطَّحِينِ، ولن يَقِلَّ الزَّيتُ فِي الإبريقِ، إلَى أنْ يُرسِلَ اللهُ مَطَراً عَلَى الأرْضِ.›»

Ko te kupu hoki tenei a Ihowa, a te Atua o Iharaira, E kore e pau te oko paraoa, e kore ano te ipu hinu e poto a taea noatia te ra e homai ai e Ihowa he ua ki te mata o te whenua.

15 ف َذَهَبَتِ المَرأةُ إلَى بَيتِها. وَفَعَلَتْ كَما طَلَبَ إيلِيّا. فَأكَلَ إيلِيّا وَالمَرأةُ وَابْنُها كِفايَتَهُمْ لِأيّامٍ كَثِيرَةٍ.

Na haere ana ia; meatia ana ta Iraia i ki ai, a kai ana raua, me tona whare ano, i nga ra maha.

16 و َلَمْ تَفرُغْ جَرَّةُ الطَّحِينِ وَلَمْ يَنقُصِ الزَّيتُ مِنَ الإبْرِيقِ. فَكانَ هَذا تَحقِيقاً لِما تَكَلَّمَ بِهِ اللهُ عَلَى لِسانِ إيلِيّا.

Kihai te oko paraoa i hemo, kihai hoki te ipu hinu i poto, rite tonu ki te kupu a Ihowa i korerotia ra e Iraia.

17 و َبَعدَ فَترَةٍ مَرِضَ ابْنُ الأرمَلَةِ. وَاشتَدَّ بِهِ المَرَضُ. وَأخِيراً، لَمْ يَعُدْ يَتَنَفَّسُ.

A i muri i enei mea ka takoto mate te tama a taua wahine nona nei te whare; nui atu te kaha o tona mate kahore noa iho he manawa i mahue i roto i a ia.

18 ف َقالَتِ الأرمَلَةُ لإيلِيّا: «مالِي وَلَكَ يا رَجُلَ اللهِ؟ أمْ إنَّكَ لَمْ تَجِئْ إلَى هُنا إلّا لِتَجعَلَنِي أتَذَكَّرُ خَطايايَ السّابِقَةَ، فأدْفَعُ ثَمَنَ تلكَ الخَطايا بِمَوتِ ابْنِي؟»

Na ka mea ia ki a Iraia, He aha taku ki a koe, e te tangata a te Atua? i haere mai na koe ki ahau kia whakamaharatia mai oku he, ki te whakamate hoki i taku tama!

19 ف َقالَ لَها إيلِيّا: «أحْضِرِي ابْنَكِ.» فَأخَذَ إيلِيّا الوَلَدَ مِنْها وَحَمَلَهُ إلَى الطّابِقِ العُلوِيِّ حَيثُ كانَ يُقِيمُ.

Na ka mea tera ki a ia, Homai tau tamaiti ki ahau. Na tangohia ana e ia i tona uma, a kawea ana ki te ruma i runga, ki te wahi i noho ai ia, whakatakotoria ana e ia ki tona moenga.

20 ث ُمَّ صَرَخَ إلَى اللهِ وَقالَ: «يا إلَهِي ، هَلْ وَصَلَتِ المُصيبَةُ حَتَّى إلَى هَذِهِ الأرْمَلَةِ الَّتِي أُقيْمُ فِي بَيتِها، فَأمَتَّ ابْنَها؟»

Na ka karanga ia ki a Ihowa, ka mea, E Ihowa, e toku Atua, kua meatia ano hoki e koe he kino ki tenei pouaru e noho nei ahau ki a ia, i tana tama ka whakamatea nei?

21 ث ُمَّ تَمَدَّدَ إيلِيّا فَوقَ الوَلَدِ ثَلاثَ مَرّاتٍ وَصَلَّى: «يا إلَهِي ، أعِدْ رُوحَ هَذا الوَلَدِ إلَى جَسَدِهِ لِيَحيا!»

Na wharoro ana ia, e toru nga wharorotanga ki runga ki te tamaiti, a ka karanga ki a Ihowa, ka mea, E Ihowa, e toku Atua, kia hoki mai te wairua o tenei tamaiti ki roto ki a ia.

22 ف َاسْتَجابَ اللهُ صَلاةَ إيلِيّا. فَرَجِعَتْ رُوحُ الوَلَدِ إلَى جَسَدِهِ فَعاشَ!

Na rongo tonu a Ihowa ki te reo o Iraia; a hoki ana te wairua o te tamaiti ki roto ki a ia, na kua ora.

23 ف َنَزَلَ إيلِيّا وَهَوَ يَحمِلُ الوَلَدَ إلَى الطّابِقِ السُّفلِيِّ. وَأعطَى الوَلَدَ لِأُمِّهِ وَقالَ: «ها إنَّ ابنَكِ حَيٌّ!»

Na ka mau a Iraia ki te tamaiti, a kawea atu ana i taua ruma ki raro, ki te whare, a hoatu ana ki tona whaea: a ka mea a Iraia, Titiro, kei te ora tau tama.

24 ف َأجابَتِ المَرأةُ: «الآنَ تَأكَّدْتُ أنَّكَ رَجُلُ اللهِ. وَأنا مُتَيَقِّنَةٌ أنَّ ما يَقُولُهُ اللهُ عَلَى فَمِكَ لا بُدَّ أنْ يَتِمَّ!»

Na ka mea te wahine ra ki a Iraia, Katahi rawa ahau ka mohio he tangata koe na te Atua, he pono ano te kupu a Ihowa i tou mangai.