1 و َكَلَّمَ اللهُ مُوسَى فَقالَ:
A i korero a Ihowa ki a Mohi, i mea,
2 « خَصِّصُوا لِي كُلَّ بِكرٍ. كُلُّ أوَّلِ مَولُودٍ فِي بَني إسْرائِيلَ مِنَ النّاسِ وَالبَهائِمِ هُوَ لِي.»
Whakatapua maku nga mea matamua katoa; nga mea katoa a nga tama a Iharaira e oroko puta mai ana i te kopu, a te tangata, a te kararehe, maku.
3 و َقالَ مُوسَى لِلشَّعبِ: «تَذَكَّرُوا هَذا اليَومَ حِينَ خَرَجتُمْ مِنْ مِصرَ، مِنْ بَيتِ العُبُودِيَّةِ. لِأنَّ اللهَ أخرَجَكُمْ بِقُوَّةِ يَدِهِ مِنْ هُناكَ. فَلا تَأكُلُوا أيَّ شَيءٍ فِيهِ خَمِيرٌ.
A i mea a Mohi ki te iwi, Kia mahara ki tenei ra i haere atu ai koutou i Ihipa, i te whare pononga; he kaha hoki te ringa i whakaputaina ai koutou e Ihowa i konei: kaua hoki te taro rewena e kainga.
4 أ نتُمْ تَخرُجُونَ اليَومَ فِي شَهرِ أبِيبَ.
Ko te ra tenei i haere atu ai koutou, ko Apipi te marama.
5 ح ِينَ يُحضِرُكُمُ اللهُ إلَى أرْضِ الكَنعانِيِّينَ وَالحِثِّيِّينَ وَالأمُورِيِّينَ وَالحِوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ، الَّتِي أقسَمَ اللهُ لِآبائِكُمْ بِأنْ يُعطِيَها لَكُمْ، أرْضاً تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً، جَهِّزُوا خِدمَةَ الخُبزِ غَيرِ المُخْتَمِرِ فِي ذَلِكَ الشَّهرِ.
Na ka kawea koe a mua e Ihowa ki te whenua o nga Kanaani, o nga Hiti, o nga Amori, o nga Hiwi, o nga Iepuhi, i oati ai ia ki ou matua ka hoatu ki a koe, he whenua e rerengia ana e te waiu, e te honi, ko reira koe mahi ai i tenei mea, i tenei mara ma ano.
6 « تاكلُونَ خُبزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ لِسَبعَةِ أيّامٍ، وَفِي اليَومِ السّابِعِ يَكُونُ هُناكَ احتِفالٌ للهِ.
E whitu nga ra e kai ai koe i te taro rewenakore, a hei te ra whitu te hakari a Ihowa.
7 ل ا تَأكُلُوا خُبزاً بِخَمِيرٍ خِلالَ هَذِهِ الأيّامِ السَّبعَةِ. وَلا يَكُنْ فِي بَيتِكَ وَلا فِي كُلِّ أرْضِكَ طَعامٌ فِيهِ خَمِيرٌ.
E whitu nga ra e kainga ai te taro rewenakore: aua hoki te taro rewena e kitea ki a koe; aua ano e kitea ki a koe he rewena i ou rohe katoa.
8 و َتَقُولُ لابْنِكَ فِي ذَلِكَ الوَقتِ: ‹هَذا العِيدُ تِذْكارٌ لِما صَنَعَهُ اللهُ لَنا حِينَ خَرَجْنا مِنْ مِصرَ.›
A mau e korero ki tau tama i taua ra, e mea, Mo ta Ihowa i mea ai ki ahau tenei, i toku haerenga mai i Ihipa.
9 « سَيَكُونُ هَذا العيدُ كَعَلامَةٍ عَلَى يَدِكَ، وَكَعُصابَةٍ تَعْقُدُها بَيْنَ عَيْنَيكَ. فَتَكُونُ شَرِيعَةُ اللهِ فِي فَمِكَ، لأنِّي أخرَجْتُكَ مِنْ مِصرَ بِقُوَّةِ يَدِي.
Hei tohu ano tena ki a koe i tou ringa, hei whakamahara hoki ki waenganui i ou kanohi; kia mau ai te ture a Ihowa i roto i tou waha: he kaha hoki te ringa i whakaputaina ai koe e Ihowa i Ihipa.
10 ف َحَافِظْ عَلَى هَذِا العِيدِ فِي مَوْعِدِهِ المُحَدَّدِ كُلَّ سَنَةٍ.
Na kia mau ki tenei tikanga i tona wa ano, i tenei tau, i tenei tau.
11 « وَحِينَ يُحضِرُكَ اللهُ إلَى أرْضِ الكَنعانِيِّينَ الَّتِي أقسَمَ بِأنْ يُعطِيَها لَكَ وَلآبائِكَ،
Na ka kawea koe e Ihowa ki te whenua o nga Kanaani, ki tana i oati ai ki a koutou ko ou matua, a ka homai a reira e ia ki a koe,
12 خ َصِّصْ للهِ كُلَّ بِكْرٍ، كُلَّ أوَّلِ مَولُودٍ. جَمِيعُ أوائِلِ المَواليدِ الذُّكُورِ مِنْ حَيواناتِكَ تَكُونُ للهِ.
Ko reira wehea ai e koe ma Ihowa nga mea katoa e puta tuatahi mai ana i te kopu, me nga matamua katoa o au kararehe; ko nga tane ma Ihowa.
13 ت َفدِيَ كُلَّ بِكرِ حِمارٍ بِخَرُوفٍ. وَإنْ لَمْ تَفتَدِهِ تَكسِرْ عُنْقَهُ. يَنبَغِي أنْ تَفدِيَ كُلَّ أبْكارِكَ.
Otiia, me utu e koe ki te reme nga matamua katoa a te kaihe; a ki te kahore e utua e koe, whatiia tona kaki: ko nga matamua katoa hoki a te tangata, i roto i au tamariki, me utu e koe.
14 « وَحِينَ يَسألُكَ ابْنُكَ فِي المُستَقبَلِ: ‹ما هَذا؟› قُلْ لَهُ: ‹أخرَجَنا اللهُ بِقُوَّةِ ذِراعِهِ مِنْ أرْضِ مِصرَ، مِنْ بَيتِ العُبُودِيَّةِ.
A, tenei ake, ki te ui tau tama ki a koe a mua, ki te mea, He aha tenei? Na ka mea ki a ia, He kaha te ringa i whakaputaina mai ai matou e Ihowa i Ihipa, i te whare pononga:
15 ل َكِنْ حِينَ رَفَضَ فِرعَوْنُ بِعِنَادِهِ أنْ يُطلِقَنا، قَتَلَ اللهُ جَمِيعَ الأبْكارِ فِي أرْضِ مِصرَ. قَتَلَ أبكارَ النّاسِ وَأبكارَ الحَيواناتِ. لِذَلِكَ أنا أذبَحُ للهِ جَمِيعَ الأبْكارِ الذُّكورِ، أوَّلَ المَواليدِ مِنَ الحَيواناتِ، وَهَكَذا أفدي كُلَّ بِكْرٍ مِنْ أبْنائِي.›
A, i te mea ka pakeke a Parao ki te tuku i a matou, na patua iho e Ihowa nga matamua katoa o te whenua o Ihipa, te matamua a te tangata, te matamua ano hoki a te kararehe: na reira i patua ai e ahau ma Ihowa nga mea katoa e puta tuatahi mai ana i te kopu, nga toa; ko nga matamua katoa ia o aku tama e utua ana e ahau.
16 س َيَكُونُ هَذا العيدُ كَعَلامَةٍ عَلَى يَدِكَ، وَكَعُصابَةٍ تَعْقُدُها بَينَ عَينَيكَ. لِأنَّ اللهَ أخرَجَنا بِقُوَّةِ يَدِهِ مِنْ مِصرَ.» رِحلَةُ الخُرُوجِ مِنْ مِصر
A, hei tohu tena ki tou ringa hei pare ki waenganui i ou kanohi: he kaha hoki te ringa i whakaputaina mai ai matou e Ihowa i Ihipa.
17 و َحِينَ أطلَقَ فِرعَوْنُ الشَّعبَ، لَمْ يَقُدْهُمُ اللهُ فِي الطَّرِيقِ إلَى أرْضِ الفِلِسطِيِّينَ، مَعَ أنَّها كَانَتْ أقْرَبَ، لِأنَّ اللهَ قالَ: «كَي لا يُغَيِّرَ الشَّعبُ رَأيَهُمْ حِينَ يَرَونَ الحَربَ فَيَعُودُوا إلَى مِصرَ.»
A, i te tukunga o te iwi e Parao, kihai a Ihowa i arahi i a ratou na te huarahi i te whenua o nga Pirihitini, ahakoa tata tera: i mea hoki te Atua, Kei awangawanga te iwi, ua kite ratou i te pakanga, a ka hoki ki Ihipa:
18 ف َأدارَ اللهُ الشَّعبَ إلَى طَرِيقِ بَرِّيَّةِ البَحرِ الأحمَرِ. وَخَرَجَ بَنو إسْرائِيلَ مِنْ مِصرَ مُستَعِدِّينَ لِلحَربِ.
Engari i arahina awhiotia te iwi e te Atua na te huarahi i te koraha o te Moana Whero: a haere topuni ana nga tama a Iharaira i te whenua o Ihipa.
19 ف َأخَذَ مُوسَى عِظامَ يُوسُفَ مَعَهُ، لِأنَّ يُوسُفَ كانَ قَدِ اسْتَحلَفَ أبناءَ إسْرائِيلَ، قالَ: «مِنَ المُؤَكَّدِ أنَّ اللهَ سَيَفْتَقِدُكُمْ، فَخُذُوا عِظامِي حِينَئِذٍ مِنْ هُنا.»
I maua atu ano e Mohi nga wheua o Hohepa; nana hoki i whakaoati marie nga tama a Iharaira, i mea, Ka tikina mai koutou, ka ata tirohia e te Atua; a ma koutou e mau atu oku wheua i konei.
20 و َارتَحَلُوا مِنْ مَدِينَةِ سُكُّوتَ وَخَيَّمُوا فِي مَدِينَةِ إيثامَ فِي طَرَفِ الصَّحْراءِ.
A ka turia mai e ratou i Hukota, a noho rawa ki Etama, ki te pito o te koraha.
21 و َكانَ اللهُ يَسِيرُ أمامَهُمْ فِي النَّهارِ فِي عَمُودِ سَحابٍ لِيَقُودَهُمْ فِي الطَّرِيقِ، وَفِي اللَّيلِ فِي عَمُودِ نارٍ لِيُنِيرَ لَهُمْ لِيَستَطِيعُوا أنْ يَرتَحِلُوا فِي النَّهارِ وَاللَّيلِ.
A haere ana a Ihowa i mua i a ratou, i te pou kapua i te awatea, hei arahi i a ratou i te huarahi; i te pou kapura ano i te po, hei whakamarama i a ratou; kia haere ai ratou i te ao, i te po.
22 و َبَقِيَ عَمُودُ السَّحابِ نَهاراً وَعَمُودُ النّارِ لَيلاً أمامَ الشَّعبِ.
Kihai i tangohia e ia te pou kapua i te aroaro o te iwi i te awatea, me te pou kapura hoki i te po.