1 “ Você sabe quando as cabras monteses dão à luz? Você está atento quando a corça tem o seu filhote?

Знаеш ли времето, когато раждат дивите кози по канарите? Забелязваш ли кога раждат кошутите?

2 A caso você conta os meses até elas darem à luz? Sabe em que época elas têm as suas crias?

Преброяваш ли колко месеци изпълняват те? Или знаеш ли срока за раждането им? -

3 E las se agacham, dão à luz os seus filhotes, e suas dores se vão.

<Когато> се навеждат, раждат малките си, Освобождават се от болките си.

4 S eus filhotes crescem nos campos e ficam fortes; partem, e não voltam mais.

Малките им заякват, растат в полето; Излизат и не се връщат <вече> при тях.

5 “ Quem pôs em liberdade o jumento selvagem? Quem soltou suas cordas?

Кой е пуснал на свобода дивия осел? Или кой е развързал връзките на <тоя> плах бежанец,

6 E u lhe dei o deserto como lar, o leito seco de lagos salgados como sua morada.

За който съм направил пустинята за къща И солената земя за негово жилище?

7 E le se ri da agitação da cidade; não ouve os gritos do tropeiro.

Той се присмива на градския шум, Нито внимава на викането на <този, който го> кара.

8 V agueia pelas colinas em busca de pasto e vai em busca daquilo que é verde.

Планините, които обикаля, са пасбището му; И търси всякаква зеленина.

9 “ Será que o boi selvagem consentirá em servir você? e em passar a noite ao lado dos cochos do seu curral?

Ще благоволи ли дивият вол да ти работи, Или ще нощува ли в твоите ясли?

10 P oderá você prendê-lo com arreio na vala? Irá atrás de você arando os vales?

Можеш ли да впрегнеш дивия вол за оране? Или ще браносва ли той полетата зад тебе?

11 V ocê vai confiar nele, por causa da sua grande força? Vai deixar a cargo dele o trabalho pesado que você tem que fazer?

Ще се облегнеш ли на него, защото силата му е голяма? Или ще повериш ли на него работата си?

12 P oderá você estar certo de que ele recolherá o seu trigo e o ajuntará na sua eira?

Ще се довериш ли на него да ти прибере житото ти И да <го> събере в гумното ти?

13 “ A avestruz bate as asas alegremente. Que se dirá então das asas e da plumagem da cegonha?

Крилата на камилоптицата пляскат весело; Но крилата и перата й благи ли са?

14 E la abandona os ovos no chão e deixa que a areia os aqueça,

Защо тя оставя яйцата си на земята И ги топли в пръстта,

15 e squecida de que um pé poderá esmagá-los, que algum animal selvagem poderá pisoteá-los.

А забравя, че е възможно нога да ги смаже Или полски звяр да ги стъпче.

16 E la trata mal os seus filhotes, como se não fossem dela, e não se importa se o seu trabalho é inútil.

Носи се жестоко с малките си, като че не са нейни; Трудът й е напразно, защото не я е грижа <за опасности:>

17 I sso porque Deus não lhe deu sabedoria nem parcela alguma de bom senso.

Понеже Бог я е лишил от мъдрост, И не я е обдарил с разум.

18 C ontudo, quando estende as penas para correr, ela ri do cavalo e daquele que o cavalga.

Когато стане да бяга Присмива се на коня и на ездача му.

19 “ É você que dá força ao cavalo ou veste o seu pescoço com sua crina tremulante?

Ти ли си дал сила на коня? Облякъл си врата му с трептяща грива?

20 V ocê o faz saltar como gafanhoto, espalhando terror com o seu orgulhoso resfolegar?

Ти ли го правиш да скача като скакалец? Гордото му пръхтене е ужасно.

21 E le escarva com fúria, mostra com prazer a sua força, e sai para enfrentar as armas.

Копае <с крак> в долината, и се радва на силата си; Излиза срещу оръжията.

22 E le ri do medo e nada teme; não recua diante da espada.

Присмива се на страха и не се бои. Нито се обръща назад от меча,

23 A aljava balança ao seu lado, com a lança e o dardo flamejantes.

Тула по <страната му> трещи, <И> лъскавото копие, и сулицата.

24 N um furor frenético ele devora o chão; não consegue esperar pelo toque da trombeta.

С буйство и ярост той гълта земята; И при гласа на тръбата не вярва <от радост>.

25 A o ouvi-lo, ele relincha: ‘Eia!’ De longe sente cheiro de combate, o brado de comando e o grito de guerra.

Щом <свири> тръбата, той казва: Хо, хо! И от далеч подушва боя, Гърменето на военачалниците и викането.

26 “ É graças à inteligência que você tem que o falcão alça vôo e estende as asas rumo ao sul?

Чрез твоята ли мъдрост лети на горе ястребът, <И> простира крилата си към юг?

27 É por sua ordem, que a águia se eleva e no alto constrói o seu ninho?

При твоята ли заповед се възвишава орелът, И прави гнездото си по височините?

28 U m penhasco é sua morada, e ali passa a noite; uma escarpa rochosa é a sua fortaleza.

Живее по канарите, и <там> се помещава, По върховете на скалите, и по непроходимите <места>.

29 D e lá sai ela em busca de alimento; de longe os seus olhos o vêem.

От там си съзира плячка, Очите му я съглеждат от далеч.

30 S eus filhotes bebem sangue, e, onde há mortos, ali ela está”.

И пилетата му смучат кръв; И дето има трупове, там е и той.