1 S alva-nos, Senhor! Já não há quem seja fiel; já não se confia em ninguém entre os homens.
Ki te tino kaiwhakatangi. Heminiti. He himene na Rawiri. Whakaorangia, e Ihowa; ka mutu hoki nga tangata tapu; ka taweke atu te hunga pono i roto i nga tama a te tangata.
2 C ada um mente ao seu próximo; seus lábios bajuladores falam com segundas intenções.
E korero teka ana ratou tetahi ki tetahi; he ngutu patipati, he ngakau rua o ratou ina korero.
3 Q ue o Senhor corte todos os lábios bajuladores e a língua arrogante
Ka hatepea e Ihowa nga ngutu patipati katoa, me te arero e korero whakapehapeha ana;
4 d os que dizem: “Venceremos graças à nossa língua; somos donos dos nossos lábios! Quem é senhor sobre nós?”
E mea nei, Ma o tatou arero tatou ka kake ai; no tatou ano o tatou ngutu, ko wai hei ariki mo tatou?
5 “ Por causa da opressão do necessitado e do gemido do pobre, agora me levantarei”, diz o Senhor. “Eu lhes darei a segurança que tanto anseiam.”
Mo te tukinotanga i te hunga iti, mo te aue a te hunga rawakore, ka whakatika ahau aianei, e ai ta Ihowa, Ka whakanohoia ia e ahau ki te wahi e ora ai ia i nga tangata e whakatupereru ana ki a ia.
6 A s palavras do Senhor são puras, são como prata purificada num forno, sete vezes refinada.
He kupu parakore nga kupu a Ihowa: he hiriwa i whakakorea nei te para i roto i te oumu whenua, he mea tuku whitu.
7 S enhor, tu nos guardarás seguros, e dessa gente nos protegerás para sempre.
Ka tiakina ratou e koe, e Ihowa, ka whakaorangia ratou i tenei whakatupuranga ake tonu atu.
8 O s ímpios andam altivos por toda parte, quando a corrupção é exaltada entre os homens.
E haereere noa ana nga tangata kino i tetahi taha, i tetahi taha, i te mea e whakateiteitia ana te kino i roto i nga tama a te tangata.