1 R uft nicht die Weisheit, und die Klugheit läßt sich hören?
He teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
2 Ö ffentlich am Wege und an der Straße steht sie.
I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
3 A n den Toren bei der Stadt, da man zur Tür eingeht, schreit sie:
Hamama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
4 O ihr Männer, ich schreie zu euch und rufe den Leuten.
Ki a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
5 M erkt, ihr Unverständigen, auf Klugheit und, ihr Toren, nehmt es zu Herzen!
E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
6 H öret, denn ich will reden, was fürstlich ist, und lehren, was recht ist.
Whakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
7 D enn mein Mund soll die Wahrheit reden, und meine Lippen sollen hassen, was gottlos ist.
He pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
8 A lle Reden meines Mundes sind gerecht; es ist nichts Verkehrtes noch falsches darin.
Kei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
9 S ie sind alle gerade denen, die sie verstehen, und richtig denen, die es annehmen wollen.
Ko enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
10 N ehmet an meine Zucht lieber denn Silber, und die Lehre achtet höher denn köstliches Gold.
Manakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
11 D enn Weisheit ist besser als Perlen; und alles, was man wünschen mag, kann ihr nicht gleichen.
Pai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
12 I ch, Weisheit, wohne bei der Klugheit und weiß guten Rat zu geben.
Kua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
13 D ie Furcht des HERRN haßt das Arge, die Hoffart, den Hochmut und bösen Weg; und ich bin feind dem verkehrten Mund.
Ko te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
14 M ein ist beides, Rat und Tat; ich habe Verstand und Macht.
Ko te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
15 D urch mich regieren die Könige und setzen die Ratsherren das Recht.
Naku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
16 D urch mich herrschen die Fürsten und alle Regenten auf Erden.
Naku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
17 I ch liebe, die mich lieben; und die mich frühe suchen, finden mich.
E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
18 R eichtum und Ehre ist bei mir, währendes Gut und Gerechtigkeit.
He taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
19 M eine Frucht ist besser denn Gold und feines Gold und mein Ertrag besser denn auserlesenes Silber.
Pai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
20 I ch wandle auf dem rechten Wege, auf der Straße des Rechts,
Kei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
21 d aß ich wohl versorge, die mich lieben, und ihre Schätze vollmache.
Kia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
22 D er HERR hat mich gehabt im Anfang seiner Wege; ehe er etwas schuf, war ich da.
I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
23 I ch bin eingesetzt von Ewigkeit, von Anfang, vor der Erde.
Nonamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
24 D a die Tiefen noch nicht waren, da war ich schon geboren, da die Brunnen noch nicht mit Wasser quollen.
I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
25 E he denn die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln war ich geboren,
No mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
26 d a er die Erde noch nicht gemacht hatte und was darauf ist, noch die Berge des Erdbodens.
I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
27 D a er die Himmel bereitete, war ich daselbst, da er die Tiefe mit seinem Ziel faßte.
I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
28 D a er die Wolken droben festete, da er festigte die Brunnen der Tiefe,
I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
29 d a er dem Meer das Ziel setzte und den Wassern, daß sie nicht überschreiten seinen Befehl, da er den Grund der Erde legte:
I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
30 d a war ich der Werkmeister bei ihm und hatte meine Lust täglich und spielte vor ihm allezeit
I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
31 u nd spielte auf seinem Erdboden, und meine Lust ist bei den Menschenkindern.
E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
32 S o gehorchet mir nun, meine Kinder. Wohl denen, die meine Wege halten!
No reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
33 H öret die Zucht und werdet weise und lasset sie nicht fahren.
Whakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
34 W ohl dem Menschen, der mir gehorcht, daß er wache an meiner Tür täglich, daß er warte an den Pfosten meiner Tür.
Ka hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
35 W er mich findet, der findet das Leben und wird Wohlgefallen vom HERRN erlangen.
Ko te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
36 W er aber an mir sündigt, der verletzt seine Seele. Alle, die mich hassen, lieben den Tod.
Ko te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.