Provérbios 25 ~ Proverbs 25

picture

1 T ambém estes são provérbios de Salomão, os quais transcreveram os homens de Ezequias, rei de Judá.

He whakatauki ano enei na Horomona, he mea tuhi e nga tangata a Hetekia kingi o Hura.

2 A glória de Deus é encobrir as coisas; mas a glória dos reis é esquadrinhá-las.

Ko to te Atua whakakororia, he hunga mea; ko to nga kingi whakakororia he rapu mea.

3 C omo o céu na sua altura, e como a terra na sua profundidade, assim o coração dos reis é inescrutável.

Ko te rangi mo te tiketike, ko te whenua mo te hohonu, a ko te ngakau o nga kingi, te taea te rapu.

4 T ira da prata a escória, e sairá um vaso para o fundidor.

Tahia atu te para i te hiriwa, a ka puta mai he oko ma te kaitahi para:

5 T ira o ímpio da presença do rei, e o seu trono se firmará na justiça.

Tangohia atu te tangata kino i te aroaro o te kingi, a ka u tona torona i runga i te tika.

6 N ão reclames para ti honra na presença do rei, nem te ponhas no lugar dos grandes;

Kei whakaputa i a koe ki mua i te aroaro o te kingi, kei tu hoki ki te wahi o nga metararahi.

7 p orque melhor é que te digam: Sobe, para aqui; do que seres humilhado perante o príncipe.

He pai he hoki kia kiia mai ki a koe, Haere mai ki runga nei; i te mea kia whakahokia iho koe ki raro i te aroaro o te rangatira i kitea nei e ou kanohi.

8 O que os teus olhos viram, não te apresses a revelar, para depois, ao fim, não saberes o que hás de fazer, podendo-te confundir o teu próximo.

Kei hohoro te haere ki te ngangare, kei kore e kitea e koe tau e mea ai i tona mutunga iho, ina meinga koe e tou hoa kia whakama.

9 P leiteia a tua causa com o teu próximo mesmo; e não reveles o segredo de outrem;

Tohea tau tohe ki tou hoa tonu, a kaua e whakina te mea hunga a tetahi:

10 p ara que não te desonre aquele que o ouvir, não se apartando de ti a infâmia.

Kei kohukohutia koe e te tangata i rongo, a kore ake tou ingoa kino e tahuri atu.

11 C omo maçãs de ouro em salvas de prata, assim é a palavra dita a seu tempo.

He kupu i tika te korero, ko tona rite kei nga a poro koura i roto i nga kete hiriwa.

12 C omo pendentes de ouro e gargantilhas de ouro puro, assim é o sábio repreensor para o ouvido obediente.

He pera i te whakakai koura, i te whakapaipai koura parakore koia ano te ako a te whakaaro nui ki te taringa rongo.

13 C omo o frescor de neve no tempo da sega, assim é o mensageiro fiel para com os que o enviam, porque refrigera o espírito dos seus senhores.

Rite tonu ki te matao o te hukarere i te kotinga witi te karere pono ki ona kaingare; ka ora hoki i a ia te ngakau o ona ariki.

14 c omo nuvens e ventos que não trazem chuva, assim é o homem que se gaba de dádivas que não fez.

He pera i nga kapua me te hau uakore, koia ano te rite o te tangata e whakamanamana ana ki ana hakari horihori.

15 P ela longanimidade se persuade o príncipe, e a língua branda quebranta os ossos.

Ma te roa e whakamanawanui ana ka whakaae mai ai te kingi, a ma te arero ngawarika mangungu ai te wheua.

16 S e achaste mel, come somente o que te basta, para que porventura não te fartes dele, e o venhas a vomitar.

Kua kitea e koe he honi? Kainga ko te wahi e makona ai koe; kei ki rawa koe i taua mea, ka ruakina e koe.

17 P õe raramente o teu pé na casa do teu próximo, para que não se enfade de ti, e te aborreça.

Kia takitahi tou waewae ki te whare o tou hoa; kei hoha ia ki a koe, a ka kino ki a koe.

18 M alho, e espada, e flecha aguda é o homem que levanta falso testemunho contra o seu próximo.

Ko te tangata e whakaatu teka ana mo tona hoa, he patu ia, he hoari, a he pere koi.

19 C omo dente quebrado, e pé deslocado, é a confiança no homem desleal, no dia da angústia.

Ko te whakawhirinaki ki te tangata tinihanga i te wa o te raru, e rite ana ki te niho whati, ki te waewae kua takoki.

20 O que entoa canções ao coração aflito é como aquele que despe uma peça de roupa num dia de frio, e como vinagre sobre a chaga.

Ko te tangata e waiata ana ki te ngakau pouri, e rite ana ki te tangata e whakarere ana i te kakahu i te rangi maeke, ki te winika hoki i runga i te houra.

21 S e o teu inimigo tiver fome, dá-lhe pão para comer, e se tiver sede, dá-lhe água para beber;

Ki te matekai tou hoariri whangaia ki te taro; ki te matewai whakainumia ki te wai;

22 p orque assim lhe amontoarás brasas sobre a cabeça, e o Senhor te recompensará.

Ka purangatia hoki e koe he waro kapura ki tona mahunga, a ka utua tau e Ihowa.

23 O vento norte traz chuva, e a língua caluniadora, o rosto irado.

E mauria ana mai e te hauraro he ua: e peratia ana hoki e te arero ngautuara, he kanohi pukuriri.

24 M elhor é morar num canto do eirado, do que com a mulher rixosa numa casa ampla.

He pai ke te noho i te kokonga o te tuanui, i te noho tahi me te wahine ngangare i roto i te whare mahorahora.

25 C omo água fresca para o homem sedento, tais são as boas-novas de terra remota.

He rongo pai no te whenua tawhiti, tona rite kei nga wai matao ki te wairua matewai.

26 C omo fonte turva, e manancial poluído, assim é o justo que cede lugar diante do ímpio.

Me te manawa whenua i takatakahia, me te puna i whakaparuparutia, koia ano te tangata tika e hinga ana i te aroaro o te tangata kino.

27 c omer muito mel não é bom; não multipliques, pois, as palavras de lisonja.

Ehara i te mea pai te kai nui i te honi; waihoki ko a te tangata rapu i to ratou ake kororia ehara i te kororia.

28 C omo a cidade derribada, que não tem muros, assim é o homem que não pode conter o seu espírito.

Ko te tangata e kore nei e pehi i tona wairua, e rite ana ki te pa kua pakaru, kahore ona taiepa.