Psaumes 137 ~ Psalm 137

picture

1 S ur les bords des fleuves de Babylone, Nous étions assis et nous pleurions, en nous souvenant de Sion.

I te taha o nga wai o Papurona, noho ana tatou i reira, ae, tangi ana tatou, ia tatou i mahara ai ki Hiona.

2 A ux saules de la contrée Nous avions suspendu nos harpes.

Whakairia ake e tatou a tatou hapa ki runga ki nga wirou i waenganui o reira.

3 L à, nos vainqueurs nous demandaient des chants, Et nos oppresseurs de la joie: Chantez-vous quelques-uns des cantiques de Sion!

No te mea i tono i reira te hunga nana tatou i herehere ki etahi waiata i a tatou, me te hunga nana tatou i tukino i tono mai he hari i a tatou, i mea mai, Waiatatia mai ki a matou tetahi o nga waiate o Hiona.

4 C omment chanterions-nous les cantiques de l'Éternel Sur une terre étrangère?

Me pehea matou ka waiata ai i te waiata a Ihowa i te whenua tauhou?

5 S i je t'oublie, Jérusalem, Que ma droite m'oublie!

Ki te wareware ahau ki a koe, e Hiruharama, kia wareware toku ringa matau ki tana mahi.

6 Q ue ma langue s'attache à mon palais, Si je ne me souviens de toi, Si je ne fais de Jérusalem Le principal sujet de ma joie!

Ki te kore ahau e mahara ki a koe, kia piri toku arero ki toku ngao; ki te kore ahau e whakanui i Hiruharama ki runga ake i taku mea i tino hari ai.

7 É ternel, souviens-toi des enfants d'Édom, Qui, dans la journée de Jérusalem, Disaient: Rasez, rasez Jusqu'à ses fondements!

E Ihowa, maharatia nga tama a Eroma i te ra o Hiruharama; ta ratou meatanga, Whakahoroa, whakahoroa, a taea rawatia ano tona turanga.

8 F ille de Babylone, la dévastée, Heureux qui te rend la pareille, Le mal que tu nous as fait!

E te tamahine o Papurona, meake nei whakangaromia, ka hari te tangata e utua ai koe mo tau i mea ai ki a matou.

9 H eureux qui saisit tes enfants, Et les écrase sur le roc!

Ka hari te tangata e hopu ana, e ta ana i au mea nohinohi ki runga ki te kohatu.