1 D adyowga oo dhammow, bal tan maqla, Dunida kuwiinna degganow, kulligiin dhegta u dhiga,
Oíd esto, pueblos todos; Escuchad, habitantes todos del mundo,
2 K uwiinna hoose iyo kuwiinna sare, Taajirrada iyo masaakiintoy, dhammaantiin wada maqla.
Así los plebeyos como los nobles, El rico y el pobre juntamente.
3 A fkaygu wuxuu ku hadli doonaa xigmad, Qalbigayguna wuxuu ka fikiri doonaa waxgarasho.
Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón, inteligencia.
4 D hegtayda waxaan u dhigi doonaa masaal, Xujadaydana waxaan ku muujin doonaa kataaradda.
Inclinaré al proverbio mi oído; Declararé con el arpa mi enigma.
5 H addaba bal maxaan u cabsanayaa wakhtiga shar jiro, Markii xumaanu cedhbahayga ku wareegsanto?
¿Por qué he de temer en los días de adversidad, Cuando la iniquidad de mis opresores me rodee?
6 K uwa maalkooda isku halleeya, Oo ku faana hodantinimadooda faraha badan,
Los que confían en sus bienes, Y de la muchedumbre de sus riquezas se jactan,
7 M idkoodna walaalkiis ma furan karo, Daraaddiisna Ilaah madaxfurasho uma siin karo,
Ninguno de ellos podrá en manera alguna redimir al hermano, Ni dar a Dios su rescate,
8 ( Waayo, furashada naftoodu waa qaali aad iyo aad, Kumana filna weligeedba,)
Porque el rescate de su vida es demasiado caro, y nunca le bastará,
9 I nuu isagu weligiis sii noolaado, Oo aanu halligaad arkin weligiis.
Para que viva en adelante para siempre, Y nunca vea corrupción.
10 W aayo, isagu wuxuu arkaa inay dadka xigmadda lahu wada dhintaan, Iyo in nacasyada iyo doqonnaduba ay wada baabba'aan, Oo ay maalkooda kuwa kale uga tagaan.
Pues verá que aun los sabios mueren; Que perecen del mismo modo que el insensato y el necio, Y dejan a extraños sus riquezas.
11 W axay ismoodsiiyaan inay guryahoodu weligoodba sii jirayaan, Iyo in meelaha rugtooda ahu ay sii raagayaan tan iyo qarniyada oo dhan, Oo dhulalkoodana way isku magacaabaan.
Su íntimo pensamiento es que sus casas serán eternas, Y sus habitaciones para generación y generación; Dan sus nombres a sus tierras.
12 L aakiinse binu-aadmigu sharaf kuma waaro, Wuxuu la mid yahay sida xayawaanka iska baabba'a.
Mas el hombre no permanecerá en su opulencia, Sino que es semejante a las bestias que perecen.
13 J idkoodanu waa kalsoonidooda nacasnimada ah, Laakiinse dadka iyaga ka dambeeya ayaa hadalkoodii u boga. (Selaah)
Este su camino es locura; Con todo, sus descendientes aprueban sus dichos. Selah
14 I yagu waxaa weeye adhi She'ool loo wado, Oo waxaa sida adhijir u ahaan doona dhimasho, Oo kuwa qumman ayaa iyaga subaxda u talin doona, Oo quruxdoodana waxaa baabbi'in doona She'ool, inaanay iyagu rug yeelan innaba.
Como a rebaños que son conducidos al Seol, La muerte los pastorea, Y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se consumirá su buen parecer, y el Seol será su morada.
15 L aakiinse Ilaah naftayda wuu ka soo furan doonaa xoogga She'ool, Waayo, wuu i aqbali doonaa. (Selaah)
Pero Dios redimirá mi vida del poder del Seol, Porque él me tomará consigo. Selah
16 H a baqin markii mid taajiroobo, Oo ammaanta reerkiisu aad u korodho,
No temas cuando se enriquece alguno, Cuando aumenta la gloria de su casa;
17 W aayo, isagu markuu dhinto waxba sii qaadan maayo, Oo ammaantiisuna ka daba geli mayso.
Porque cuando muera no se llevará nada, Ni descenderá tras él su gloria.
18 I n kastoo uu naftiisa u duceeyey markuu noolaa, Oo dad adiga ku ammaana, kolkaad wax wanaagsan isu samaysid,
Aunque mientras viva, llame dichosa a su alma, Y sea loado cuando prospere,
19 I sagu wuxuu u tegi doonaa qarniyadii awowayaashiis, Oo iyana weligood iftiinka ma ay arki doonaan.
Irá a reunirse con sus antepasados, Que nunca más verán la luz.
20 N inkii sharaf leh oo aan garaad lahaynu Wuxuu la mid yahay sida xayawaanka iska baabba'a.
El hombre que está en honra y no entiende, Semejante es a las bestias que perecen.