1 I puta mai ano te kupu a Ihowa ki ahau, i mea,
فَأتَتْ إلَيَّ كَلِمَةُ اللهِ ثانِيَةً:
2 E te tama a te tangata, anga atu tou mata ki Hiruharama, kia maturuturu iho tau kupu ki nga wahi tapu, poropititia he he mo te whenua o Iharaira;
«يا إنْسانُ، انظُرْ نَحوَ مَدينَةِ القُدْسِ، وَتَكَلَّمْ ضِدّ المَعابِدِ وَضِدَّ أرْضِ إسْرائِيلَ.
3 M ea atu hoki ki te whenua o Iharaira, Ko te kupu tenei a Ihowa, Nana, hei hoariri ahau mou, ka maunu ano i ahau taku hoari i roto i tona takotoranga, ka hatepea atu e ahau te tangata tika raua ko te tangata he i roto i a koe.
قُلْ لِأرْضِ إسْرائِيلَ: «هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ: ها أنا ضِدُّكِ. وَسَيَخْرُجُ سَيْفِي مِنْ غِمْدِهِ وَسَأُزِيلُ مِنكِ الأبرارَ وَالأشرارَ.
4 N a, ka hatepea atu nei e ahau i roto i a koe te tangata tika raua ko te tangata he, ka maunu ano taku hoari i roto i tona takotoranga ki nga kikokiko katoa i te tonga tae noa ki te raki.
نَعَمْ سَأُبِيدُ الأبرارَ وَالأشرارَ مِنكِ. سَيَمُرُّ سَيفِي عَلَى كُلِّ الأرْضِ فَيُبِيدَ الجَمِيعَ مِنَ الجَنُوبِ إلَى الشَّمالِ.
5 A ka mohio nga kikokiko katoa, naku, na Ihowa, i unu taku hoari i roto i tona takotoranga: e kore ano e hoki a muri iho.
حِينَئِذٍ، سَيَعرِفُ الجَمِيعُ أنَّ اللهَ قَدِ اسْتَلَّ سَيفَهُ، وَلَنْ يُعِيدَهُ إلَى غِمدِهِ.
6 N a reira, aue, e te tama a te tangata: aue ki to ratou aroaro, me te whati tou hope, me te tangi tiwerawera.
تَنَهَّدْ كَما لَو أنَّ قَلبَكَ مَكسُورٌ، وَنُحْ أمامَهُمْ.
7 A ki te mea ratou ki a koe, He aha koe i aue ai? katahi koe ka mea, Mo te rongo; kei te haere mai hoki: a ngohe iho nga ngakau katoa, ngoikore katoa nga ringa, ka he ano nga wairua katoa, ko nga turi katoa kei te wai te rite: nana, te haere mai n ei, ka oti ano hoki, e ai ta te Ariki, ta Ihowa.
وَحِينَ يَسألُونَكَ لِماذا تَتَنَهَّدُ وَتَنُوحُ، قُلْ لَهُمْ بِسَبَبِ الرِّسالَةِ الَّتِي تَلَقَّيتُها مِنَ اللهِ. سَيَذُوبُ كُلُّ قَلبٍ خَوفاً، وَسَتَضعُفُ الأيدِي، وَسَتَخُورُ الأرواحُ، وَسَتَضعُفُ كُلُّ رُكبَةٍ وَتَصِيرُ مِثلَ الماءِ. سَتَأتِي هَذِهِ الأُمُورُ وتَحدُثُ.» يَقُولُ الرّبُّ الإلَهُ.
8 I puta mai ano te kupu a Ihowa ki ahau, i mea,
ثُمَّ أتَتْ إلَيَّ كَلِمَةُ اللهِ:
9 E te tama a te tangata, poropiti atu, ki atu, Ko te kupu tenei a Ihowa: Ki atu, He hoari, he hoari, whakakoi rawa, oro rawa.
«يا إنْسانُ، تَنَبَّأ وَقُلْ: «‹هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ: قَدْ سُنَّ سَيفٌ مَصقُولٌ.
10 I whakakoia ai kia nui, ai te parekura: i orohia ai kia uira ai. Kia koa koia tatou? ko te tokotoko ia o taku tama e whakahawea ana ki nga rakau katoa.
سُنَّ للِذَّبحِ، وَصُقِلَ حَتَّى صارَ يَلمَعُ كَالبَرقِ. يا بُنَيَّ، لَقَدْ هَرَبْتَ مِنْ عَصا عِقابِي، رَفَضْتَ العِقابَ بِتِلكَ العَصا الخَشَبِيَّةِ!
11 I hoatu ano e ia kia orohia, hei mea e maua e te ringa: ko te hoari, ae, kua oti te whakakoi, kua oti te oro, kia hoatu ai ki te ringa o te kaipatu.
صُقِلَ السَّيفُ لِيُمسَكَ بِاليَّدِ، سُنَّ حَدُّ السَّيفِ وَصُقِلَ لِيُعطَى للِقاتِلِ.
12 E tangi, aue, e te tama a te tangata: no te mea kei runga i taku iwi, kei runga i nga rangatira katoa o Iharaira: kua tukua atu ratou ki te hoari me taku iwi: mo reira papaki ki tou huha.
«‹يا إنْسانُ، وَلوِلْ وَاصرُخْ لِأنَّ السَّيفَ فِي وَسَطِ شَعبِي وَفِي وَسَطِ قادَةِ إسْرائِيلَ. إنَّ حامِلِي السُّيُوفِ وَسَطَ شَعبِي، وَلِذا عَبِّرْ عَنْ حُزنِكَ الشَّدِيدِ!
13 H e whakamatautau hoki ia; a ka pehea ra mehemea ka kore te tokotoko whakahawea, e ai ta te Ariki, ta Ihowa.
أفَهَذا امتِحانٌ لَكُمْ؟ رَفَضْتُمُ العِقابَ بِعَصاً مِنْ خَشَبٍ، فَبِماذا أُعاقِبُكُمْ؟» هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ الإلَهُ.
14 K o koe na, e te tama a te tangata, poropiti atu, pakipaki i ou ringa; tukua kia tuatoru whakakoromeketanga o te hoari, o te hoari nana nga tupapaku; ko te hoari ia nana te tangata rahi, tera e tupapaku nei i ona patunga, tae tonu atu ki o ratou ruma o roto rawa.
«أمّا أنتَ يا إنْسانُ، فَاضرِبْ يَداً بِيَدٍ، وَقُلْ لِشَعبِي: «‹يَضْرِبُ السَّيفُ القَتلَى مَرَّتَينِ، بَلْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ. يَختَرِقُ سَيفُ المَذبَحَةِ هَذا جَسداً وَراءَ آخَرٍ.
15 K ua oti te mata o te hoari te whakatika atu e ahau ki o ratou kuwaha katoa, kia ngohengohe ai o ratou ngakau, kia maha ai o ratou tutukitanga: anana! kua oti te whakakanapa, koi tonu, hei mea mo te patu.
حَتَّى يُزِيلَ كُلَّ شَجاعَةٍ مِنْ قُلُوبِهِمْ وَيَزِيدَ مِنْ عَدَدِ القَتلَى السّاقِطِينَ. قَدْ تَسَبَّبتُ بِمَجزَرَةٍ بِالسَّيفِ قُربَ بَوّاباتِ كُلِّ مُدُنِهِمْ. قَدْ جُعِلَ يَلمَعُ كَالبَرقِ، وَهُوَ مَسْحُوبٌ مِنْ غِمدِهِ للِقَتلِ.
16 H uihui i a koe, ka anga ki matau; tatai i a koe, ka anga ki maui; ki te wahi e u atu ai tou mata.
يا سَيفُ، ابْقَ حاداً، اضْرِبْ جِهَةَ اليَمِينِ، اطْعَنْ، وَاضرِبْ جِهَةَ اليَسارِ، وَاضْرِبْ حَيثُما تَوَجَّهتَ.
17 K a papaki ano ahau i oku ringa, ka whakarite i toku weriweri: naku, na Ihowa, te kupu.
وَسَأُصَفِّقُ يَداً بِيَدٍ، وَسَأُشبِعُ غَضَبِي.›» أنا اللهَ تَكَلَّمْتُ.
18 I puta mai ano hoki te kupu a Ihowa ki ahau, i mea,
ثُمَّ أتَتْ إلَيَّ كَلِمَةُ اللهِ:
19 K o koe hoki, e te tama a te tangata, whakaritea etahi ara mou kia rua, hei haerenga mai mo te hoari a te kingi o Papurona: ka puta mai raua e rua i te whenua kotahi; waitohungia hoki tetahi wahi, waitohungai i te ahunga mai o te ara ki te pa.
«يا إنْسانُ، ارْسُمْ طَرِيقاً يَتَفَرَّعُ أمامَ السَّيفِ الآتِي مِنْ مَلِكِ بابِلَ. وَضَعْ عَلامَةً تُشِيرُ إلَى طَرِيقِ المَدِينَتَينِ.
20 W hakaritea he ara e haere mai ai te hoari ki Rapa o nga tama a Amona, ki a Hura, ki era i Hiruharama, i te pa taiepa.
فَضَعْ عَلامَةً واضِحَةً تُشِيرُ إلَى رَبّةِ العَمُّونِيِّينَ، وَعَلامَةً واضِحَةً تُشِيرُ إلَى القُدْسِ مَدِينَةِ يَهُوذا الحَصِينَةِ.
21 I tu hoki te kingi o Papurona ki te pekanga o te ara, ki te ahunga mai o nga ara e rua, ki te ui ki nga tuaahu: i rurutia hoki e ia ana pere, i uia he tikanga ki nga whakapakoko, i titiro ki te ate.
فَمَلِكُ بابِلَ يَقِفُ عِندَ مُفتَرَقِ الطَّرِيقِ يَهُزُّ سِهامَهُ وَيَسألُ آلِهَتَهُ وَيَمتَحِنُ كَبِدَ الحَيَواناتِ ليَختارَ الطَّرِيقَ.
22 I tona ringa matau ko te tuaahu mo Hiruharama, hei whakarite i nga mea wawahi, hei mea e hamama ai te mangai i te parekura, e ara ai te reo i te hamamatanga, hei whakarite i nga mea wawahi mo nga kuwaha, kia haupuria ake ano he pukepuke, kia han ga he taumaihi.
عَلاماتُ العِرافَةِ عَلَى كَفِّهِ، تُشِيرُ عَلَيهِ بِأنْ يَذهَبَ إلَى القُدْسِ، وَيُهاجِمَها بِجُذُوعِ الاشجارِ. لِيَرَفعَ هُتافاتِ الحَربِ، وَلِيَضرِبَ بِالأبواقِ لإحضارِ جُذُوعِ الاشجارِ إلَى البَوّاباتِ، وَلِعَمَلِ حَواجِزَ تُرابِيَّةٍ للحِصارِ، وَلِبِناءِ أبراجٍ حَولَ المَدِينَةِ.
23 A ki ta ratou, hei tuaahu teka tena ki ta ratou titiro, ki ta te hunga ra i oati i nga oati: otiia ka maharatia e ia te kino, kia mau ai ratou.
وَلَكِنْ هَذا بَدا كَالعِرافَةِ الخاطِئَةِ لِهَؤُلاءِ بَنِي إسْرائِيلَ الَّذِينَ كانُوا مُلزَمِينَ بِعَهدِهِمِ الأعظَمِ. لَكِنَّهُ ذَكَّرَهُمْ بِأنَّ ذَنبَهُمْ سَيُؤَدِّي إلَى سَبيِهِمْ.»
24 N a reira ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa, Na, kua meinga na e koutou to koutou kino kia maharatia, i to koutou he ka hurahia, i o koutou hara ka kitea i roto i a koutou mahi katoa; na, ka maharatia na koutou, ka mau koutou i te ringa.
لِذَلِكَ، يَقُولُ الرَّبُّ الإلَهُ: «حَيْثُ إنَّكُمْ أظهَرتُمْ ذَنبَكُمْ بِإعلانِ تَمَرُّدِكُمْ وَإظهارِ خَطاياكُمْ فِي كُلِّ ما عَمِلتُمْ، فَإنَّكُمْ سَتُساقُونَ إلَى السَّبيِ قَسْراً.»
25 N a, ko koe, e te mea kino kua tupapaku na, e te rangatira o Iharaira, nou nei te ra kua tae mai, i te wa o te he i te mutunga;
«وَأمّا أنتَ يا رَئِيسَ إسْرائِيلَ الفاسِدَ، فَقَدْ ظَهَرْتَ فِي وَقتِ عِقابِكَ النِّهائِيِّ.
26 K o te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa, Whakarerea atu te potae, waiho atu te karauna: e kore tenei e penei tonu a muri ake: ko te iti whakanuia ake, ko te nui whakaititia iho.
هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ الإلَهُ: ‹أزِلِ العِمامَةَ! انزَعِ الإكلِيلَ لَنْ يَبقَى شَيءٌ كَما هُوَ: ارفَعِ الحَقِيرَ وَاخفِضِ المُرتَفِعَ!
27 K a porohurihia e ahau, ka porohurihia, ka porohurihia; e kore noa iho ano tenei, kia tae mai ra ano te tangata mana; a maku e hoatu ki a ia.
سَأجعَلُهُ دَماراً! وَلَكِنَّ ذَلِكَ لَنْ يَحدُثَ حَتَّى يَأتِي الَّذِي لَهُ القَضاءُ، الَّذِي أنا أُعَيِّنُهُ.»
28 K o koe hoki, e te tama a te tangata, poropiti atu, mea atu, Ko te kupu tenei a te Ariki, a Ihowa mo nga tama a Amona, mo ta ratou tawai; mea atu ano, Ko te hoari, ko te hoari, kua oti te unu: oro rawa mo te patu, kia kai ai, koia i uira ai:
«وَأنتَ يا إنْسانُ، تَنَبَّأ وَقُلْ: ‹هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ الإلَهُ للِعَمًّونِيِّينَ وَإلَهِهِمِ المُخزِي: «‹هُناكَ سَيفٌ! هُناكَ سَيفٌ مَسلُولٌ مِنْ غِمدِهِ للِقَتلِ، لامِعٌ وَمَصقُولٍ للِالتِهامِ!
29 M e te teka mai a aua matakite ki a koe, me te homai teka a te tuaahu ki a koe, kia hoatu ai koe ki runga ki nga kaki o te hunga i patua, o te hunga kino kua tae mai nei to ratou ra, i te wa o te he i te mutunga.
«‹تَرِينَ لِنَفسِكِ رُؤىً مُزَيَّفَةً وَعِرافَةً كاذِبَةً، وَلِذا فَسِحْرُكِ لَنْ يَنْفَعَكِ، السَّيْفُ وَصَلَ رِقابَ الأشْرارِ، قَرِيباً لَنْ يَكُونُوا سِوَى جُثَتٍ، قَرِيباً سَيَنْتَهِي الشَّرِّ.
30 M einga kia hoki atu ia ki tona takotoranga. Hei te wahi i hanga ai koe, hei te whenua i whanau ai koe, hei reira ahau whakawa ai i a koe.
«‹أعِدِ السَّيفَ إلَى غِمْدِهِ. أنا بِنَفسِي سَأُدِينُكِ فِي المَكانِ الَّذِي خُلِقتِ فِيهِ، فِي الأرْضِ الَّذِي يَعُودُ أصلُكِ إلَيها.
31 K a ringihia ano e ahau toku riri ki runga ki a koe; ka pupuhi ano ahau ki runga ki a koe ki te ahi o toku riri; ka hoatu ano koe e ahau ki te ringa o nga tangata poauau, e mohio ana ki te whakangaro.
سَأسكُبُ غَضَبِي المُشتَعِلَ عَلَيكِ، وَسَأنفُخُ عَلَيكِ سَخَطِي المُلتَهِبَ، وَأُسَلِّمُكِ إلَى قُساةٍ مُحتَرِفِينَ فِي الدَّمارِ وَالقَتلِ.
32 K a waiho koe hei wahie mo te ahi; ka heke ou toto ki waenganui o te whenua; heoi ano maharatanga ki a koe; naku hoki, na Ihowa te kupu.
سَتَكُونِينَ وُقُوداً للِنّار، وَسَيُسفَكُ دَمُكِ فِي كُلِّ الأرْضِ. وَلَكِنَّكِ سَتَتَذَكَّرِينَ أنِّي أنا اللهَ قَدْ تَكَلَّمْتُ.›»