Jeremiah 12 ~ ﺃﺭﻣﻴﺎء 12

picture

1 T ika tonu koe, e Ihowa, ina totohe ahau ki a koe; otiia kia korerotia e ahau ki a koe nga whakaritenga: He aha i whai pai ai te ara o te hunga kino? he aha i noho humarie ai te hunga katoa he nui rawa nei to ratou tinihanga?

يا اللهُ ، سَتَكُونُ أنتَ عَلَى حَقٍّ دائِماً، لَوْ دَخَلْتُ فِي مُخاصَمَةٍ ضِدَّكَ. لَكِنِ اسْمَحْ لِي فَأعْرِضَ عَلَيكَ أسئِلَتِي: لِماذا يَزدَهِرُ طَرِيقُ الأشرارِ؟ لِماذا يَعِيشُ غَيرُ الصّادِقِينَ بِراحَةٍ؟

2 W hakatokia ana ratou e koe, ae ra kua whai pakiaka ratou; kei te tupu ake, ae ra kua whai hua; i o ratou manga i e tata ana koe; i o ratou whatumanawa ia kei tawhiti koe.

زَرَعْتَهُمْ فَصارَتْ لَهُمْ جُذُورٌ، ازدَهَرُوا وَحَمَلُوا ثَمَراً. يَتَكَلَّمُونَ عَنكَ بِشَكلٍ مُستَمِرٍّ، لَكِنَّهُمْ لَيسُوا صادِقِينَ.

3 O tiia e mohio ana koe ki ahau, e Ihowa, kua kite koe i ahau, e whakamatautau ana hoki koe i toku ngakau ki a koe: toia mai ratou ano he hipi e patua ana, motuhia atu ratou mo te ra o te parekura.

لَكِنْ يا اللهُ ، أنتَ تَعرِفُنِي أنتَ رَأيتَنِي، وَقَدِ اختَبَرتَ قَلبِي بِنَفسِكَ. اسحَبهُمْ كَغَنَمٍ لِلذَّبحِ، أفرِزْهُمْ لِيَومِ القَتلِ.

4 K ia pehea te roa o te whenua ka tangi nei, o te otaota o nga mara katoa ka maroke nei? hei mea mo te kino o ona tangata, kua pau ona kararehe me nga manu; no te mea i ki ratou, E kore ia e kite i to tatou mutunga iho.

إلَى مَتَى سَتَبقَى الأرْضُ جافَّةً، وَعُشبُ كُلِّ الحُقُولِ ذابِلاً؟ بِسَبَبِ شَرِّ سُكّانِها. وَوُحُوشُ الأرْضِ وَالطُّيُورُ فَنِيَتْ. أعرِفُ أنَّهُمْ أشرارٌ لأنَّهُمْ يُقُولُونَ: «لَنْ يَرَى ما سَيَحدُثُ لَنا فِي المُستَقبَلِ.» جَوابُ اللهِ لإرْمِيا

5 N a, mehemea i rere koe i roto i te hunga haere i raro, a ka ngenge i a ratou, ka pehea ra tau whakataetae ki nga hoiho? na ahakoa u tou noho i te whenua rangatira, ka pehea ra koe i te whakapehapeha o Horona?

فَقالَ اللهُ: «إنْ تَسابَقْتَ مَعَ النّاسِ فَأنهَكُوكَ، فَكَيفَ سَتُنافِسُ الخَيلَ. وَإنْ كُنتَ تَسْقُطُ فِي الأرْضِ الآمِنَةِ، فَماذا سَتَفعَلُ فِي الغاباتِ المُحِيطَةِ بِنَهرِ الأُردُنِّ.

6 K o ou tuakana nei hoki, ko ou teina, me te whare o tou papa, kei te tinihanga ki a koe, ko ratou ano kei te karanga nui i muri i a koe: kaua e whakapono ki ta ratou, ina korero pai ki a koe.

حَتَّى أقرِباؤُكَ كانُوا كاذِبِينَ مَعَكَ، وَهُمْ أنفُسُهُمْ صَرَخُوا عَلَيكَ. لا تَثِقْ بِهِمْ، حَتَّى وَإنْ قالُوا لَكَ كَلاماً جَميلاً. رَفضُ اللهِ لِشَعبِهِ يَهُوذا

7 K ua mahue i ahau toku whare, whakarerea ake toku kainga pumau; tukua ana e ahau te wahine i arohaina e toku wairua ki te ringa o ona hoariri.

«تَرَكتُ بَيتِي، هَجَرتُ مِيراثِي. سَلَّمتُ حَبِيبَةَ قَلبِي لِيَدِ أعدائِها.

8 K o toku kainga tupu, tona rite ki ahau kei te raiona i roto i te ngahere: hamama ana ia ki ahau, na reira kino iho ahau ki a ia.

صارَ مِيراثِي لِي كَأسَدٍ فِي الغابَةِ. رَفَعْتْ عَلَيَّ صَوتَها، فَرَفَضْتُها.

9 K o toku kainga tupu, ki ahau he rite ki te manu kotingotingo; hei hoariri mona nga manu i tetahi taha, i tetahi taha. Haere mai koutou, huihuia mai nga kirehe katoa o te parae, mauria mai ki te horo kai.

هَلِ الضَّبعُ جائِعٌ لأرْضِي وَشَعبِي؟ أحاطَتْ بِهِمُ الطُّيُورُ الجارِحَةُ. تَعالَي أيَّتُها الحَيواناتُ البَرِّيَّةُ، تَعالَي وَكُلِي.

10 M oti ake taku mara waina i nga hepara tokomaha, kua takatakahia e ratou toku wahi, kua meinga hoki e ratou taku wahi i matenui ai hei koraha, ururua rawa.

رُعاةٌ كَثِيرُونَ خَرَّبُوا كَرمِي، داسُوا نَصِيبِيَ الغالِي، وَحَوَّلُوهُ إلَى صَحراءَ خَرِبَةٍ.

11 K ua meinga e ratou hei ururua, a i a ia e ururua nei, tangi ana ia ki ahau; kua ururua katoa te whenua, no te mea kahore he tangata e mahara ake ana tona ngakau.

حَوَّلُوها إلَى خَرابٍ يَنُوحُ لِي وَهُوَ خَرِبٌ. خَرِبَتْ كُلُّ الأرْضِ، لأنَّهُ لا أحَدَ يَهْتَمُّ.

12 K ua tae nga kaipahua ki nga wahi tiketike katoa o te koraha; ka kai hoki te hoari a Ihowa i tetahi pito o te whenua a tae noa ki tetahi pito o te whenua: ki nga kikokiko katoa kahore he maunga rongo.

لِذَلِكَ أتَى المُخَرِّبُونَ مِنَ الأماكِنِ القاحِلَةِ فِي الصَّحراءِ، لأنَّ سَيفَ اللهِ يَأكُلُ مِنْ أقصَى الأرْضِ إلَى أقصاها الآخَرِ. لا يُوجَدُ أمانٌ لأيِّ حَيٍّ فِيها.

13 H e witi ta ratou i rui ai, he tataramoa ta ratou i kokoti ai; kua whakamamae ratou i a ratou, a kahore he pai ki a ratou: ka whakama ano koutou ki a koutou hua i te riri o Ihowa ka mura nei.

زَرَعُوا قَمحاً، لَكِنَّهُمْ حَصَدُوا أشواكاً. عَمِلُوا بِقُوَّةٍ، وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَنجَحُوا. سَيَخجَلُونَ مِنْ مَحاصِيلِهِمْ، بِسَبَبِ غَضَبِ اللهِ عَلَيهِمْ.» وَعدُ اللهِ لِجِيرانِ إسْرائِيل

14 K o te kupu tenei a Ihowa mo oku hoa tata katoa e kino nei, kua pa nei ki te wahi tupu i hoatu e ahau mo taku iwi, mo Iharaira, Tenei ahau te huhuti atu nei i a ratou i runga i to ratou whenua, ka hutia atu ano e ahau te whare o Hura i waenganui i a ratou.

هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ: «بِالنِّسبَةِ لِلسُّكّانِ الأشرارِ فِي الأراضِي المُجاوِرَةِ لِمِيراثِي الَّذِي أعطَيتُهُ لِشَعبِيَ إسْرائِيلَ: سَأنزَعُهُمْ مِنْ أرْضِهِمْ، وَسَأنزَعُ بَنِي يَهُوذا مِنْ وَسَطِهِمْ.

15 A tenei ake, kua mutu taku huhuti atu i a ratou, ka hoki ahau, ka aroha ki a ratou, ka whakahoki ano i a ratou ki tona wahi, ki tona wahi, ki tona whenua, ki tona whenua.

وَبَعدَ نَزعِي لَهُمْ، سَأرحَمُهُمْ ثانِيَةً. سَأُرجِعُ كُلَّ واحِدٍ مِنهُمْ إلَى مِيراثِهِ، وَإلَى أرْضِهِ.

16 A tenei ake, ki te ako marie ratou ki nga ara o taku iwi, a ka oatitia toku ingoa, ara, E ora ana a Ihowa; ki te pera ratou me ratou i whakaako ra i taku iwi kia oatitia a Paara; katahi ka hanga ratou ki waenganui i taku iwi.

وَإنْ تَعَلَّمُوا فِعلاً طُرُقَ شَعبِي، بِأًنْ يَحلِفُوا بِاسْمِي وَيَقُولوا: ‹نُقْسِمُ باللهِ الحَيِّ› حِينَئِذٍ، سَيُثمِرُونَ وَسَطَ شَعبِي.

17 T ena ko tenei e kore ratou e rongo, katahi taua iwi ka hutia rawatia atu e ahau, ka whakangaromia, e ai ta Ihowa.

وَلَكِنْ إنْ لَمْ يَفعَلُوا، فَإنِّي سَأنزِعُ تِلكَ الأُمَّةَ وَأُدَمِّرُها،» يَقُولُ اللهُ.