ﺃﻣﺜﺎﻝ 17 ~ Maahmaahyadii 17

picture

1 ل ُقمَةُ خُبزٍ يابِسَةٍ وَمَعَها سَلامٌ خَيرٌ مِنْ بَيتٍ مَلِيئٍ بِالطَّعامِ وَفِيهِ خِصامٌ.

Wuxoogaa cunto qallalan ah oo xasilloonaanu la jirto Ayaa ka wanaagsan guri hilib allabari ka buuxo oo diriru la jirto.

2 ا لعَبدُ الحَكِيمُ يَتَسَّيَدُ عَلَى الابنِ المُخْزِي، وَيَتَقاسَمُ المِيراثَ مَعَ الإخوَةِ.

Addoonkii caqli lahu wuxuu xukumi doonaa wiilkii ceeb soo jiida, Oo walaalaha ayuu la dhaxal geli doonaa.

3 ا لنَّارُ تَفحَصُ الفِضَّةَ وَالذَّهَبَ، أمّا فاحِصُ القُلُوبِ فَهُوَ اللهُ.

Weelka lacagta lagu safeeyo lacagtaa iska leh, oo foornadana dahabkaa iska leh, Laakiinse Rabbigu qalbiyaduu imtixaamaa.

4 ا لشِّرِّيرُ يُصْغِي إلَى الأفكارِ الشِّرِّيرَةِ، وَالْكَذّابُونَ يَنطِقُونَ بِالكَلامِ المُدّمِّرِ.

Xumaanfaluhu wuxuu maqlaa bushimaha shar leh, Oo beenaaluhuna wuxuu dhegaystaa carrabka xun.

5 م َنْ يَسْخَرُ بِالفَقِيرِ يُهِينُ خالِقَهُ، وَمَنْ يَفرَحُ بِمِحنَةِ غَيرِهِ لَنْ يُفلِتَ مِنَ العِقابِ.

Ku alla kii miskiinka ku majaajiloodaa wuxuu caayaa Kan sameeyey, Kii belaayooyin ku farxaana ma taqsiir la'aan doono.

6 ا لأحفادُ تاجٌ لِلرَّجُلِ العَجُوزِ، وَالأبناءُ يَفتَخِرُونَ بِأبِيهِمْ.

Odayaasha waxaa taaj u ah carruurta carruurtooda, Oo sharafta carruurtuna waa aabbayaashood.

7 ا لكَلامُ البَلِيغُ لا يُناسِبُ الأحْمَقَ، فَكَمْ بِالحَرِي الكَلامُ المُخادِعُ لِلرَّجُلِ النَّبِيلِ.

Hadalkii weynu nacas uma eka, Sidaas oo kalena bushimihii been sheegaa amiir uma eka.

8 ق َدْ تَبدُو الرِّشوَةُ كَالسِّحْرِ فِي نَظَرِ مَنْ يُعطِيها، فَهِيَ تَنجَحُ فِي أيِّ مَكانٍ يَضَعُها.

Hadiyaddu waxay kii haysta la tahay sida dhagax qaali ah, Oo meel alla meeshay u leexataba way ku barwaaqowdaa.

9 ا لمُسامَحَةُ تُعَزِّزُ الصَّداقَةَ، وَالتَّذكيرُ بِالخَطَأِ يُفَرِّقُ بَيْنَ الأصْدِقاءِ.

Kii xadgudub qariyaa jacayl buu doondoonaa, Laakiinse kii xaal ku noqnoqdaa saaxiibbuu kala kaxeeyaa.

10 ا لتَّوبِيخُ يُؤَثِّرُ فِي الفَهِيمِ أكثَرَ مِنْ مِئَةِ جَلْدَةٍ فِي الأحْمَقِ.

Canaantu waxay ninkii garasho leh u tartaa In ka badan boqol jeedal oo nacas lagu dhuftay ay u taraan.

11 ا لشِّرِّيرُ يَسعَى إلَى الخَطايا، فَيُرسَلُ رَسُولٌ قاسٍ ضِدَّهُ.

Ninkii shar lahu wuxuu doondoonaa caasinimo keliya, Sidaas daraaddeed waxaa isaga lagu diri doonaa farriingeeye aan naxariis lahayn.

12 أ نْ تُقابِلَ دُبَّةً غاضِبَةً فَقَدَتْ أولادَها، خَيرٌ مِنْ أنْ تُقابِلَ غَبِيّاً فِي وَقْتِ غَبائِهِ.

Nin ha la kulmo orso dhasheeda laga xaday, Intuu nacas nacasnimo samaynaya la kulmi lahaa.

13 إ ذا جازَى أحَدُهُمُ الخَيرَ بِشَرٍّ، فَإنَّ الشَّرَّ لَنْ يُفارِقَ بَيتَهُ.

Ku alla kii wanaag xumaan ku celiyaa, Gurigiisa xumaanu ka fogaan mayso.

14 ب ِدايَةُ الخِصامِ مِثلُ رَشِّ الماءِ، فَأوقِفِ الخِصامَ قَبلَ أنْ يَنفَجِرَ.

Muranka bilowgiisu waa sida biyo la soo faruuray. Haddaba isqabashada iska daa intaan lays ilaaqin.

15 ا للهُ يَكرَهُ مَنْ يُبَرِّئُ المُذْنِبَ، وَمَنْ يَحكُمُ عَلَى البَرِيءَ.

Kii kan sharka leh xaq ka dhiga, iyo kii kan xaqa ah gardarro ku xukuma, Labadaba Rabbigu aad buu u karhaa.

16 م ا فائِدَةُ المالِ فِي يَدِ الأحْمَقِ؟ أيَستَطِيعُ شِراءَ الحِكْمَةِ وَهُوَ لا يَرغَبُ فِيها؟

Lacagta nacaska gacantiisa ku jirtaa bal maxay u tartaa inuu xigmad ku soo iibsado, Waayo, isagu garasho ma leh?

17 ا لصِّديقُ يُحِبُّ كُلَّ الوَقتِ، وَالأخُ يُولَدُ لِيَومِ المِحنَةِ.

Had iyo goor saaxiibba saaxiibkii wuu jecel yahay, Walaalna wuxuu u dhashay dhibaato.

18 ع َدِيمُ الفَهْمِ يَعقِدُ صَفقَةً وَيَكْفَلُ دَينَ شَخْصٍ آخَرَ.

Ninkii garaaddaranu gacan buu dhaar ugu dhiibaa, Oo wuxuu dammiin ku noqdaa deriskiisa hortiisa.

19 م َنْ يُحِبُّ النِّزاعَ يُحِبُّ الخَطِيَّةَ، وَمَنْ يَتَفاخَرُ بِنَفسِهِ يَبحَثُ عَنِ السُّقُوطِ.

Kii xadgudub jecelu muran buu jecel yahay, Oo kii iriddiisa sarraysiiyaana wuxuu doondoontaa baabba'.

20 م َنْ يُفَكِّرُ بِالشَّرِّ لَنْ يَنجَحَ أبَداً، وَمَنْ يُخادِعُ فِي كَلامِهِ سَيَقَعُ فِي الضِّيقِ.

Kii qalbi qalloocan lahu wanaag ma helo, Oo kii carrab maroorsan lahuna wuxuu ku dhex dhacaa belaayo.

21 م َنْ لَهُ وَلَدٌ جاهِلٌ يَعِيشُ بِحَسْرَةٍ، وَلا يَفرَحُ أبُو الأحْمَقِ.

Kii nacas dhalaa murugtiisuu u dhalaa, Oo nacas aabbihiisna farxad ma leh.

22 ا لفَرَحُ مِنَ القَلبِ دواءٌ شافٍ، وَالرُّوحُ الحَزِينةُ تُسَبِّبُ المَرَضَ.

Qalbigii faraxsanu waa dawo wanaagsan, Laakiinse qalbigii jabanu lafahuu engejiyaa.

23 ا لشِّرِّيرُ يَأخُذُ الرِّشوَةَ فِي السِّرِّ، لِيَحْرِفَ سَيرَ العَدالَةِ.

Ninkii shar lahu laabtuu laaluush ka qaataa, Si uu jidadka garta u qalloociyo.

24 ا لبَصِيرُ يَنظُرُ إلَى الحِكْمَةِ دائِماً، أمّا الأحْمَقُ فَعَيناهُ تَتُوهانِ فِي آخِرِ الدُّنيا.

Xigmaddu waxay hor joogtaa kii garasho leh; Laakiinse nacaska indhihiisu waxay eegaan dhulka darafkiisa.

25 ا لابنُ الأحْمَقُ يُسَبِّبُ الحُزْنَ لأبِيهِ، وَيُسَبِّبُ المَرارَةَ لأُمِّهِ.

Wiilkii nacas ahu waa u murug aabbihiis, Waana u qadhaadh tii dashay.

26 ل َيسَ جَيِّداً أنْ تُعاقِبَ البَرِيءَ، وَلا أنْ تَضرِبَ النَّزِيهَ بِسَبَبِ أمانَتِهِ.

Weliba ma wanaagsana in kii xaq ah la taqsiiro, Ama in kuwa sharafka leh qummanaantooda aawadeed wax loogu dhufto.

27 ا لذَّكِيُّ لا يَتَكَلَّمُ كَثِيراً، وَالبَصِيرُ يَضبُطُ نَفسَهُ.

Kii hadalkiisa yareeyaa, aqoon buu leeyahay, Oo kii qalbigiisu qabow yahayna waa nin garasho leh.

28 ح َتَّى الأحْمَقُ يُعتَبَرُ حَكِيماً إذا صَمَتَ، وَإذا أحكَمَ إغلاقَ فَمِهِ فَسَيَبدُو ذَكِيّاً.

Xataa nacasku markuu iska aamusan yahay waxaa loo yaqaan mid caqli leh, Kii bushimihiisa isku qabtana nin miyir leh.