1 و َقالَ اللهُ لِمُوسَى وَهارُونَ فِي أرْضِ مِصرَ:
Oo Rabbigu wuxuu Muuse iyo Haaruun kula hadlay dalka Masar, oo ku yidhi,
2 « سَيَكُونُ هَذا الشَّهرُ أوَّلَ شَهرٍ لَكُمْ. وَسَيَكُونُ الشَّهرَ الأوَّلَ مِنَ السَّنَةِ.
Bishanu waxay idiin noqonaysaa tii bilaha ugu horraysay; oo waxay idiin noqonaysaa sannadda bisheedii kowaad.
3 ك َلِّما كُلَّ جَماعَةِ إسْرائِيلَ وَقُولا لَهُمْ: فِي اليَومِ العاشِرِ مِنْ هَذا الشَّهرِ، عَلَى كُلِّ رَجُلٍ أنْ يُخَصِّصَ حَمَلاً لِعائِلَتِهِ.
Shirka reer binu Israa'iil oo dhan la hadla oo waxaad ku tidhaahdaan, Maalinta tobnaad oo bishan waa in nin waluba wan qaataa sida reeraha aabbayaashood yihiin, qoys waluba wan ha qaato;
4 و َإنْ كانَتِ العائِلَةُ صَغِيرَةً، فَلْيَشْتَرِكْ هُوَ وَجارُهُ بِحَمَلٍ وَاحِدٍ لِعائِلَتَيهِما، بِحَسَبِ عَدَدِ أفرادِ العائِلَتَينِ. احسِبُوا عَدَدَ الآكِلِينَ مِنَ الحَمَلِ.
oo haddii qoys uusan wada qaadan karin wan, de markaas waa in isaga iyo deriskiisa oo ah kan qoyskiisa ku xiga ay mid wada qaataan oo ay u qaybsadaan sida tirada dadku tahay; nin walba sida cuntadiisu tahay waa inaad u tirisaan kalaqaybinta wanka.
5 « يَنْبَغِي أنْ يَكُونَ الحَمَلُ ذَكَراً سَليماً مِنَ العُيُوبِ، عُمْرُهُ سَنَةٌ. وَيُمْكِنُ أنْ يَكُونَ مِنَ الغَنَمِ أوِ الماعِزِ.
Wankiinnu waa inuu ahaadaa mid aan iin lahayn, waana inuu ahaadaa mid lab oo sannad jiray, waana inaad wananka ama orgiyada ka bixisaan,
6 ا حتَفِظُوا بِهِ إلَى اليَومِ الرّابِعَ عَشَرَ مِنْ هَذا الشَّهرِ. حِينَئِذٍ، عَلَى جَماعَةِ بَني إسْرائِيلَ أنْ يَذبَحُوهُ فِي المَساءِ،
oo waa inaad gooni u xidhaan ilaa bisha maalinteeda afar iyo tobnaad; oo ururka shirka reer binu Israa'iil oo dhammu waa inay makhribkii qalaan.
7 ث ُمَّ يَأْخُذُوا مِنَ الدَّمِ وَيَضَعُوهُ عَلَى قائِمَتَيِّ البابِ، وَعَلَى عَتَبَتِهِ العُليا، فِي البُيُوتِ الَّتِي سَيَأكُلُونَ فِيها الحَمَلَ.
Oo waa inay dhiigga wax ka qaataan, oo ay mariyaan fayaaradda albaabka labadeeda dhinac iyo meesheeda sare oo ah guryaha ay wax ku dhex cuni doonaan.
8 « وَيَأكُلُونَ اللَّحمَ فِي تِلكَ اللَّيلَةِ مَشوِيّاً عَلَى النّارِ مَعَ خُبزٍ غَيرِ مُختَمِرٍ وَأعشابٍ مُرَّةٍ.
Oo habeenkaas waa inay cunaan hilibka oo dab lagu dubay, iyo kibis aan khamiir lahayn, oo ha ku cuneen caleemo qadhaadh.
9 ل ا تَأكُلُوا مِنهُ نَيِّئاً أوْ مَسلُوقاً فِي الماءِ، بَلْ مَشوِيّاً عَلَى النّارِ مَعَ رَأسِهِ وِسِيقانِهِ وَأحشائِهِ الدّاخِلِيَّةِ.
Ha cunina isagoo ceedhiin ama biyo lagu kariyey, laakiin waxaad cuntaan isagoo dab lagu dubay, oo qaba madaxiisa iyo mijihiisa iyo waxa gudihiisa ku jira qaba.
10 و َلا تُبقُوا شَيئاً مِنهُ حَتَّى الصَّباحِ. كُلُّ ما يَتَبَقَّى مِنهُ تُحرِقُونَهُ بالنّارِ.
Oo waa inaydnaan waxba ka reebin ilaa subaxda, laakiin waxa ka hadha markuu waagu beryo waa inaad dab ku gubtaan.
11 « هَكَذا تَأكُلُونَهُ: تَكُونُ أوساطُكُمْ مَشدُودَةً، وَتَرتَدُونَ أحذِيَتَكُمْ فِي أرجُلِكُمْ، وَتَحْمِلُونَ عِصِيَّكُمْ فِي أيدِيكُمْ. تَأكُلُونَهُ بِسُرعَةٍ، فَهُوَ فِصحٌ للهِ.
Oo sidan waa inaad u cuntaan, idinkoo guntan, oo kabihiinnu cagaha idiinku jiraan, ushiinnuna gacanta idiinku jirto; oo waa inaad degdeg u cuntaan; waayo, waa Rabbiga Kormariddiisa.
12 « وَأنا سَأجْتازُ فِي هَذِهِ اللَّيلَةِ عَبرَ أرْضِ مِصرَ وَأقتُلُ كُلَّ الأبْكارِ فِي أرْضِ مِصرَ مِنَ النّاسِ وَالبَهائِمِ. سَأحكُمُ عَلَى آلِهَةِ مِصرَ، أنا الإلَهَ الحَقِيقِيَّ، يهوه.
Waayo, habeenkaas waxaan dhex mari doonaa dalka Masar, oo waxaan wada layn doonaa curadyada dalka Masar oo dhan, kuwa dadka iyo kuwa duunyadaba, oo ilaahyada Masar oo dhan waxaan ku soo dejin doonaa xukummo. Anigu waxaan ahay Rabbiga.
13 « سَيَكُونُ الدَّمُ عَلامَةً لَكُمْ عَلَى البُيُوتِ الَّتِي أنتُمْ فِيها. فَأرَى الدَّمَ وَأعْبُرُ عَنْكُمْ. لَنْ تَأتِيَ عَلَيكُمْ ضَربَةٌ حِينَ أضرِبُ أرْضَ مِصرَ.
Oo dhiiggu wuxuu idiin noqon doonaa calaamo kor taal guryaha aad ku jirtaan; oo markii aan dhiigga arko, waan iska kiin kor mari doonaa, belaayo idin baabbi'isaana idinkuma dhici doonto, markaan wax ku dhufto dhulka Masar.
14 س َيَكُونُ هَذا اليَومُ ذِكْرَى لَكُمْ تَحتَفِلُونَ بِهِ عِيداً للهِ. احْفَظُوا هَذا العِيدَ جِيلاً بَعْدَ جِيلٍ كَعادَةٍ دائِمَةٍ.
Oo maalintanu waa inay xusuus idiin noqotaa, oo waa inaad Rabbiga u iiddaan. Waa inaad ka ab ka ab weligiin ku dhawrtaan iid amar ahaan.
15 ل ِمُدَّةِ سَبعَةِ أيّامٍ، تَأكُلُونَ خَبْزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ. فِي اليَومِ الأوَّلِ، تُخرِجُونَ الخَمِيرَةَ مِنْ بُيُوتِكُمْ، لِأنَّ كُلَّ مَنْ يَأكُلُ خُبْزاً مُخْتَمِراً مِنَ اليَومِ الأوَّلِ وَحَتَّى السّابِعِ، يُقطَعُ مِنْ إسْرائِيلَ.
Toddoba maalmood waxaad cuntaan kibis aan khamiir lahayn; weliba maalinta kowaad waa inaad khamiirka ka saartaan guryihiinna; waayo, ku alla kii cuna kibis khamiir leh maalinta kowaad ilaa maalinta toddobaad, qofkaas waa laga gooyn doonaa reer binu Israa'iil.
16 « فِي اليَومِ الأوَّلِ، تَعقِدُونَ تَجَمُّعاً مَهِيباً. وَفِي اليَومِ السَّابِعِ، تَعقِدُونَ تَجَمُّعاً مَهِيباً آخَرَ. لا يَنبَغِي أنْ تَنْشَغِلُوا بِأيِّ عَمَلٍ فِي هَذَينِ اليَومَينِ، عَدَا ما يَعْمَلُهُ كُلُّ واحِدٍ لإعْدادِ طَعامِهِ.
Maalinta kowaad waxaa idiin ahaan doona shir quduus ah, maalinta toddobaadna shir quduus ah. Wax shuqul ah maalmahaas waa inaan la qaban, waxa qof kastaaba cuno mooyaane, taas oo keliya baa la samayn karaa.
17 « احْفَظُوا عِيدَ الخُبْزِ غَيرِ المُخْتَمِرِ، لِأنِّي فِي هَذا اليَومِ سَأُخرِجُ صُفُوفَ إسْرائِيلَ مِنْ أرْضِ مِصْرَ. احْفَظُوا هَذا العِيدَ جِيلاً بَعْدَ جِيلٍ كَعادَةٍ دائِمَةٍ.
Oo idinku waa inaad dhawrtaan iidda kibista aan khamiirka lahayn, waayo, maalintaas qudheeda ayaan dadkiinna badnaantiisii ka soo bixiyey dalkii Masar; sidaas daraaddeed amar ahaan waa inaad ka ab ka ab weligiin ku dhawrtaan maalintaas.
18 م ِنَ اليَومِ الرّابِعَ عَشَرَ مِنَ الشَّهرِ الأوَّلِ وَحَتَّى مَساءِ اليَومِ الحادِي وَالعِشْرِينَ مِنَ الشَّهرِ، تَأكُلُونَ خُبزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ.
Bisha kowaad, maalinteeda afar iyo tobnaad, markay fiidkii tahay waa inaad cuntaan kibis aan khamiir lahayn, ilaa laga gaadho maalinta koob iyo labaatanaad oo bisha, markay fiidkii tahay.
19 ل ا تُبقُوا خَمِيراً فِي بُيُوتِكُمْ لِسَبعَةِ أيّامٍ. فَأيُّ إنسانٍ، سَواءٌ أكانَ غَرِيباً أمْ مِنْ مَوالِيدِ الأرْضِ، يَأكُلُ شَيئاً فِيهِ خَمِيرٌ، يُقطَعُ مِنْ شَعبِ إسْرائِيلَ.
Toddoba maalmood waa inaan guryihiinna khamiir laga helin; waayo, ku alla kii wax khamiir leh cuna, qofkaas waa laga gooyn doonaa shirka reer binu Israa'iil, hadduu yahay qariib iyo hadduu waddanka ku dhex dhashayba.
20 ف َلا تَأكُلُوا أيَّ شَيءٍ فِيهِ خَمِيرٌ، بَلْ كُلُوا خُبزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ فِي كُلِّ مَساكِنِكُمْ.»
Wax khamiir leh waa inaydnaan cunin; guryihiinna oo dhan waa inaad ku cuntaan kibis aan khamiir lahayn.
21 و َاستَدعَى مُوسَى كُلَّ شُيُوخِ إسْرائِيلَ وَقالَ لَهُمْ: «اختارُوا حَمَلاً لِعائِلاتِكُمْ وَاذبَحُوهُ كَحَمَلٍ لِلفِصحِ.
Markaasaa Muuse wuxuu u wada yeedhay waayeelladii reer binu Israa'iil oo dhan, oo wuxuu iyagii ku yidhi, La baxa wanan oo qoys, qoys u qaata, oo qala wanka Kormaridda.
22 و َخُذُوا باقَةً مِنْ نَباتِ الزُّوفا وَاغمِسُوها فِي حَوضِ الدَّمِ، ثُمَّ اصبِغُوا بِالدَّمِ العَتَبَةَ العُليا وَالعارِضَتَينِ اليُمنى وَاليُسرَى لأبْوابِ بُيُوتِكُمْ. وَلا تَخرُجُوا مِنْ أبْوابِ بُيُوتِكُمْ حَتَّى الصَّباحِ.
Waxaad qaadataan xidhmo geed husob ah, oo waxaad dartaan dhiigga ku jira xeedhada, oo albaabka fayaaraddiisa sare iyo labada dhinac oo fayaaradda ah ku taabsiiya dhiiga ku jira xeedhada; oo midkiinna ilaa waagu ka beryo yuusan albaabka gurigiisa dibadda uga bixin.
23 ح ِينَ يَعبُرُ اللهُ لِيَضرِبَ أرْضَ مِصرَ، فَإنَّهُ سَيَرَى الدَّمَ عَلَى العَتَبَةِ العُليا وَالقائِمَتَينِ، فَيَتَجاوَزُ اللهُ ذَلِكَ البابَ وَلا يَسمَحُ لِلمَلاكِ المُهلِكِ بِالدُّخُولِ إلَى بُيُوتِكُمْ لِيَقتُلَ أولادَكَمْ.
Waayo, Rabbigu wuxuu dhex mari doonaa dalka, oo wuxuu layn doonaa Masriyiinta, oo markuu arko dhiigga ku yaal albaabka fayaaraddiisa sare iyo labada dhinac oo fayaaradda ah ayaa Rabbigu kor mari doona albaabka, oo u oggolaan maayo in baabbi'iyuhu guryihiinna soo galo oo idin laayo.
24 « احْفَظُوا هَذا الأمرَ كَعادَةٍ دائِمَةٍ لَكُمْ وَلِأولادِكُمْ.
Oo waxan amar ahaan waa inaad weligiin u dhawrtaan idinka iyo carruurtiinnuba.
25 و َحِينَ تَأتُونَ إلَى الأرْضِ الَّتِي سَيُعطِيها اللهُ لَكُمْ كَما وَعَدَ، تَحفَظُونَ هَذِهِ الفَرِيضَةِ.
Oo markii aad timaadaan dalka Rabbigu idin siin doono, oo uu idiinku ballanqaaday, waa inaad dhawrtaan u adeegiddan Ilaah.
26 « وَحِينَ يَسْألُ أولادُكُمْ: ‹ما مَعنَى هَذِا العِيدِ؟›
Oo markii carruurtiinnu idinku yidhaahdaan, Maxaad ula jeeddaan u-adeegiddan Ilaah?
27 ق ُولُوا: ‹إنَّها ذَبِيحَةُ فِصحِ اللهِ الَّذِي تَجاوَزَ بُيُوتَ بَنِي إسْرائِيلَ حِينَ ضَرَبَ مِصرَ، لَكِنَّهُ أنقَذَ بُيُوتَنا.›» حِينَئِذٍ، رَكَعَ الشَّعبُ وَعَبَدُوا اللهَ.
waxaad ku odhan doontaan, Waa allabarigii Rabbiga Kormariddiisii, kii kor maray guryihii reer binu Israa'iil markay Masar joogeen, oo samatabbixiyey reerahayagii, Masriyiintiise laayay. Markaasaa dadku madaxa u foororiyey oo u sujuuday.
28 و َذَهَبَ بَنُو إسْرائِيلَ وَعَمِلُوا كَما أمَرَ اللهُ مُوسَى وَهارُونَ.
Markaasaa reer binu Israa'iil tageen oo sidaas yeeleen; sidii Rabbigu Muuse iyo Haaruun ku amray ayay yeeleen.
29 و َعِندَ مُنتَصَفِ اللَّيلِ، ضَرَبَ اللهُ الأبْكارَ فِي أرْضِ مِصرَ، مِنْ بِكرِ فِرعَوْنَ الجالِسِ عَلَى عَرشِهِ إلَى بِكرِ السُّجَناءِ إلَى أبْكارِ الحَيواناتِ.
Oo waxaa dhacday in habeenbadhkii Rabbigu laayay curadyadii dalkii Masar oo dhan, inta laga bilaabay curadkii Fircoon oo carshigiisii ku fadhiyey ilaa la gaadhay curadkii maxbuuska godxabsiga ku jiray, iyo curadyadii xoolaha oo dhan.
30 و َسَهِرَ فِرعَوْنُ وَخُدّامُهُ وَكُلُّ مِصرَ فِي تِلكَ اللَّيلَةِ. وَكانَ هُناكَ نُواحٌ شَدِيدٌ فِي مِصرَ، لِأنَّهُ لَمْ يَكُنْ هُناكَ بَيتٌ لَمْ يَكُنْ فِيهِ مَيِّتٌ. خُرُوجُ بَنِي إسْرائِيلَ من مِصر
Markaasaa habeenkaas waxaa kacay Fircoon, iyo addoommadiisii oo dhan, iyo Masriyiintii oo dhan; oo oohin aad u weyn baa Masar ka dhacday, waayo, ma jirin guri aan meyd oollin. Ka Bixidda
31 ف َاسْتَدعَى فِرعَوْنُ مُوسَى وَهارُونَ تِلكَ اللَّيلَةَ وَقالَ لَهُما: «قُومُوا وَاخرُجُوا مِنْ وَسْطِ شَعبِي، أنتُما وَبَنو إسْرائِيلَ. اذهَبُوا وَاخْدِموا اللهَ كَما قُلْتُمْ.
Markaasuu Muuse iyo Haaruun u yeedhay habeennimadii, oo wuxuu ku yidhi, Kaca, oo dadkayga ka dhex baxa, idinka iyo reer binu Israa'iilba; taga oo Rabbiga u adeega, sidaad u tidhaahdeen.
32 خ ُذُوا غَنَمَكُمْ وَبَقَرَكُمْ كَما قُلْتُمْ. اذهَبُوا، وَبارِكُونِي.»
Oo adhyihiinna iyo lo'diinnaba kaxaysta, sidaad u tidhaahdeen, iina soo duceeya.
33 و َحَثَّ المِصرِيُّونَ بَنِي إسْرائِيلَ عَلَى الإسراعِ فِي الخُرُوجِ مِنَ الأرْضِ، لِأنَّهُمْ قالُوا: «سَنَمُوتُ جَمِيعاً!»
Oo Masriyiintuna waxay dadka ku deddejiyeen inay dhaqso uga saaraan dalka; waayo, waxay yidhaahdeen, Kulligeen waxaynu nahay dad go'ay.
34 و َأخَذَ الشَّعبُ عَجِينَهُمْ قَبلَ أنْ يَختَمِرَ. وَهُمْ يَصُرُّونَ أوعِيَةَ العَجِينِ فِي ثِيابِهِمْ، وَيَحْمِلُونَها عَلَى أكتافِهِمْ.
Markaasaa dadkii waxay qaateen cajiinkoodii intaanu khamiirin, iyo weelashoodii ay wax ku dhex cajiimi jireen, oo intay maryahoodii ku xidheen ayay garbaha saarteen.
35 و َفَعَلَ بَنو إسْرائِيلَ ما قالَهُ مُوسَى لَهُمْ، فَطَلَبُوا فِضَّةً وَذَهَباً وَثِياباً مِنَ المِصرِيِّينَ.
Oo reer binu Israa'iilna waxay yeeleen sidii Muuse eraygiisu ahaa; oo waxay Masriyiintii weyddiisteen alaab lacag ah iyo alaab dahab ah iyo dhar;
36 و َجَعَلَ اللهُ المِصرِيِّينَ كُرَماءَ مَعَ بَنِي إسْرائِيلَ. فَأعطاهُمُ المِصرِيُّونَ ما طَلَبُوهُ. وَبِهَذا أخَذَ بَنُو إسْرائِيلَ ثَرْوَةً مِنَ المِصرِيِّينَ.
oo Rabbiguna Masriyiintii ayuu dadkii raalli uga dhigay, oo sidaas daraaddeed way u daayeen inay qaataan wixii ay weyddiisteenba. Oo iyana Masriyiintii way dheceen.
37 و َرَحَلَ بَنُو إسْرائِيلَ مِنْ مَدِينَةِ رَعَمْسِيسَ إلَى مَدِينَةِ سُكُّوتَ. كانَ هُناكَ نَحْوُ سِتِّ مِئَةِ ألفِ رَجُلٍ عَدا الأطفالِ.
Oo reer binu Israa'iilna waxay ka sodcaaleen Racmeses oo waxay tageen Sukod, tiradooduna waxay ku dhowayd lix boqol oo kun oo nin oo lugaynaya oo aan carruurta lagu tirin.
38 و َخَرَجَتْ مَعَهُمْ جَماعَةٌ كَبِيرَةٌ مِنْ غَيرِ بَنِي إسْرائِيلَ، وَكَذَلِكَ الكَثِيرُ مِنَ الغَنَمْ وَالبَقَرِ.
Oo waxaa kaloo raacay dad faro badan oo isku darsan, iyo adhyihii, iyo lo'dii, oo ahaa xoolo aad u badan.
39 و َخَبَزُوا العَجِينَ الَّذِي أخرَجُوهُ مِنْ مِصرَ وَعَمِلُوا مِنهُ خُبزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ لِأنَّهُمْ طُرِدُوا مِنْ مِصرَ، وَلَمْ يَستَطِيعُوا أنْ يَتَأخَّرُوا لإعدادِ الطَّعامِ.
Oo cajiinkii ay Masar kala yimaadeen ayay ka dubteen kibis aan khamiir lahayn, waayo, ma ay khamiirin; maxaa yeelay, dalkii Masar degdeg bay kaga soo bexeen, oo ma aanay sii joogi karin, mana ay diyaarsan sahay.
40 و َسَكَنَ بَنو إسْرائِيلَ فِي أرْضِ مِصْرَ أربَعَ مِئَةٍ وَثَلاثِينَ سَنَةً.
Reer binu Israa'iil intay dalka Masar qariib ku ahaayeen waxay ahayd afar boqol iyo soddon sannadood.
41 و َبَعدَ أربَعِ مِئَةٍ وَثَلاثِينَ سَنَةً، خَرَجَتْ كُلُّ صُفُوفِ شَعبِ اللهِ مِنْ أرْضِ مِصرَ.
Oo markii afartii boqol iyo soddonkii sannadood dhammaadeen, isla maalintaas ayaa Rabbiga dadkiisii badnaa oo dhammu ka baxay dalkii Masar.
42 ك انَتْ لَيلَةً سَهِرَ اللهُ فِيها عَلَى بَنِي إسْرائِيلَ لِيُخرِجَهُمْ مِنْ أرْضِ مِصرَ، وَلِذا عَلَى بَنِي إسْرائِيلَ أنْ يُخَصِّصُوا «لَيلَةَ سَهَرٍ» للهِ ، لِيَتَذَكَّرُوا إلَى الأبَدِ ما عَمِلَهُ.
Habeenkaasu waa habeen aad Rabbiga loogu dhawro, bixintii uu iyaga Masar ka soo bixiyey aawadeed; kaasu waa habeenkii Rabbiga oo ay reer binu Israa'iil oo dhammu ka ab ka ab aad u dhawraan. Amarradii Iidda Kormaridda
43 و َقالَ اللهُ لِمُوسَى وَهارُونَ: «هَذِهِ هِيَ شَرِيعَةُ عِيدِ الفِصحِ: لا يَجُوزُ لأجنَبِيٍّ أنْ يَأكُلَ مِنْ ذَبِيحَةِ الفِصحِ.
Markaasaa Rabbigu wuxuu Muuse iyo Haaruun ku yidhi, Kanu waa amarkii iidda Kormaridda; shisheeyuhuna yuusan wax ka cunin;
44 أ مّا العَبدُ المُشْتَرَى بِالمالِ، فَبَعدَ خِتانِهِ يُمكِنُ أنْ يَأكُلَ مِنهُ.
laakiinse nin kasta addoonkiisa uu lacagta ku iibsaday, markaad guddo dabadeed waa inuu wax ka cunaa.
45 و َلا يَجُوزُ لِلزّائِرِ أوْ لِلأجيرِ أنْ يَأكُلَ مِنهُ.
Kii qariib ah iyo midiidinka la soo kiraystay toona midkoodna waa inuusan wax ka cunin.
46 « يَنبَغي أنْ يُؤكَلَ الفِصْحُ فِي بَيتٍ واحِدٍ، فَلا يَجُوزُ إخراجُ أيِّ شَيءٍ مِنَ اللَّحمِ إلَى خارِجِ البَيتِ. وَلا تَكسِرُوا عَظماً واحِداً مِنْ عِظامِهِ.
Oo waa in isku guri lagu cuno; oo waa inaadan hilibka waxba dibadda uga bixin; lafna waa inaydnaan ka jebin.
47 ع َلَى كُلِّ بَنِي إسْرائِيلَ أنْ يَعمَلُوا هَذا.
Oo shirka reer binu Israa'iil oo dhammu waa inuu dhawro.
48 و َإنْ أرادَ غَرِيبٌ يَسكُنُ مَعَكُمْ أنْ يَحفَظَ عِيدَ الفِصحِ للهِ ، ينبَغِي خِتانُ كُلِّ ذُكُورِهِ، حِينَئِذٍ، يُمكِنُهُ أنْ يَشْتَرِكَ فِي احتِفالِ الفِصْحِ هُوَ وَعائِلَتِهِ. فَيَكُونُ الغَرِيبُ حِينَئِذٍ كَالمُولُودِ فِي الأرْضِ. وَلا يَجُوزُ لِأحَدٍ غَيرِ مَختُونٍ أنْ يَأكُلَ مِنهُ.
Oo haddii mid qariib ahu idinla dego, oo uu doonayo inuu Rabbiga u dhawro iidda Kormaridda, de waa in intiisa lab oo dhan la wada gudaa, oo markaas ha soo dhowaado oo ha dhawro, oo markaas wuxuu noqon doonaa sidii mid dalka ku dhashay; laakiinse qof buuryoqab ahu waa inuusan wax ka cunin.
49 ه َذِهِ شَرِيعَةٌ واحِدَةٌ لِلمُواطِنِ المَولُودِ فِي الأرْضِ، وَلِلغَرِيبِ المُقِيمِ بَينَكُمْ.»
Kan waddanka ku dhashay iyo kan qariibka ah oo idin dhex degganu waa inay isku sharci ahaadaan.
50 و َعَمِلَ بَنو إسْرائِيلَ بِحَسَبِ أمرِ اللهِ لِمُوسَى وَهارُونَ.
Sidaasay reer binu Israa'iil oo dhammu yeeleen; sidii Rabbigu Muuse iyo Haaruun ku amray ayay yeeleen.
51 و َفِي ذَلِكَ اليَومِ، أخرَجَ اللهُ بَنِي إسْرائِيلَ مِنْ أرْضِ مِصرَ بِحَسَبِ صُفُوفِهِمْ.
Oo isla maalintaasaa Rabbigu reer binu Israa'iil uga bixiyey dalkii Masar, siday guutooyinkoodii ahaayeen.