Е то, те бълват <думи> с устата си; Мечове <има> в устните им, Понеже, <думат те>: Кой слуша?
اسْمَعهُمْ وَهُمْ يُطلِقُونَ إهاناتِهِمْ نُباحاً، وَكَأنَّ ألسِنَتَهُمْ سُيُوفٌ. وَيَقُولُونَ لأنفُسِهِمْ: «مَنْ يَسمَعُ؟»