¶ And Abigail came to Nabal, and, behold, he held a banquet in his house like the banquet of a king; and Nabal’s heart was merry within him, for he was very drunken; therefore, she told him nothing, less or more, until the morning light.
Markaasaa Abiigayil u timid Naabaal, oo bal eeg, gurigiisuu ku qabtay diyaafad u eg boqor diyaafaddiis, oo Naabaalna qalbigiisu aad buu u faraxsanaa, waayo, aad buu u sakhraansanaa; sidaas daraaddeed waxba uma ay sheegin yar iyo badnaan toona ilaa waaberigii.
Continue reading Report error