س َيَبكِي النّاسُ فِي الشَّوارِعِ طَلَباً لِلخَمرِ! سَيَتَحَوَّلُ كُلُّ فَرَحٍ إلَى ظَلامٍ، وَسَيَزُولُ فَرَحُ الأرْضِ.
Nëpër rrugë ka ankime, sepse nuk ka verë; çdo gëzim është zhdukur, hareja është zhdukur nga toka.