Sofonia 2:15 ~ Софония 2:15

K y është qyteti i qejfeve që rrinte i sigurt dhe thoshte në zemër të vet: "Unë, dhe askush tjetër veç meje". Vallë si u bë një shkreti, një vend ku struken kafshët? Kushdo që do t’i kalojë afër do të fërshëllejë dhe do të tundë dorën.

Тот ли это ликующий город, живший беспечно, говоривший себе: «Со мной никто не сравнится»? Он обратился в руины, стал логовом для зверья! Все, кто мимо идет, издеваются и презрительно машут рукой.

Continue reading Report error

---