p or njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
لَكِنَّ البَشَرَ يَلِدُونَ المُصِيبَةَ، تَماماً كَما تُرفَعُ ألسِنَةُ اللَّهَبِ إلَى الأعلَى.