d he kur trumbetarët dhe këngëtarët si një njeri i vetëm bënë të dëgjohet bashkarisht zëri i tyre për të lëvduar dhe për të kremtuar Zotin dhe e ngritën zërin në tingullin e borive, të cembaleve dhe të veglave të tjera muzikore dhe lëvduan Zotin: "Sepse është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në përjetësi," ndodhi që shtëpia, shtëpia e Zotit, u mbush me një re,
وَقَدْ بَدا نافِخُو الأبواقِ وَالمُرَنِّمُونَ كَأنَّهُمْ شَخصٌ واحِدٌ، يُسَبِّحُونَ اللهَ وَيَحمَدُونَهُ بِصَوتٍ واحِدٍ. وَرَفَعُوا أصواتَ الأبواقِ وَالصُّنُوجِ وَالآلاتِ المُوسيقِيَّةِ الأُخرَى مُرَنِّمِينَ: «سَبِّحُوا اللهَ لِأنَّهُ صالِحٌ، لأنَّ إلَى الأبَدِ رَحمَتَهُ.» حِينَئِذٍ، امتَلأ الهَيْكَلُ سَحاباً.
Continue reading Report error